Η ΦΡΑΟΥ ΑΡΧΙΝΑΖΟΥ ΚΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΣΦΑΛΙΑΡΑΣ
Το είδαμε και αυτό … η φράου του αρχιναζί Μιχαλολιάκου, κ. Ζαρούλια να χυδαιολογεί από το βήμα της βουλής με γλώσσα σκυλάδικου ενάντια στην … (άγνωστή της) θυγατέρα (!!) του κ. Δραγασάκη, αποκαλώντας την «πρεζού» που «μπαινοβγαίνει στην μπουζού». Όσον αφορά την ίδια την κ. Ζαρούλια, εν τη αφελεία της έδειξε για άλλη μια φορά το πραγματικό πρόσωπο της συμμορίας στην οποία προΐσταται ο σύζυγός της. Κατ’ αρχήν απέδειξε άλλη μια φορά πως η συμμορία αυτή δεν έχει καμία σχέση με Ελλάδα, Ελληνισμό ή ο,τιδήποτε Ελληνικό, αφού ο Ελληνικός λόγιος αλλά και λαϊκός πολιτισμός σε όλες του τις εκδοχές θεωρεί ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ και ΑΤΙΜΟ να κακοποιήσεις ή να εξυβρίσεις ή λαϊκά να «πιάσεις στο στόμα σου» ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ του όποιου αντιπάλου σου στην προσπάθειά σου να τον θίξεις …
Το θέμα είναι ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΙΔΙΟΣ Ο κ. ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΟΥ για να αντιμετωπίσει αυτήν την χυδαιότητα, και παραπέρα τι κάνει συνολικά η επίσημη αριστερά … ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΘΕΜΙΤΗ η αντίδραση ενός πατέρα που ακούει αυτές τις ακαθαρσίες να εκτοξεύονται ενάντια στο παιδί του ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΔΡΑΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ και να ΠΛΑΚΩΣΕΙ ΣΤΑ ΧΑΣΤΟΥΚΙΑ την υβρίστρια … αν οι υπόλοιποι της συμμορίας επενέβαιναν, έ τόσο το καλύτερο … ογδόντα φεύγα βουλευτές έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, είκοσι αυτοί …
Το θέμα είναι ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΙΔΙΟΣ Ο κ. ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΟΥ για να αντιμετωπίσει αυτήν την χυδαιότητα, και παραπέρα τι κάνει συνολικά η επίσημη αριστερά … ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΘΕΜΙΤΗ η αντίδραση ενός πατέρα που ακούει αυτές τις ακαθαρσίες να εκτοξεύονται ενάντια στο παιδί του ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΔΡΑΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ και να ΠΛΑΚΩΣΕΙ ΣΤΑ ΧΑΣΤΟΥΚΙΑ την υβρίστρια … αν οι υπόλοιποι της συμμορίας επενέβαιναν, έ τόσο το καλύτερο … ογδόντα φεύγα βουλευτές έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, είκοσι αυτοί …
10% ΘΑ ΚΕΡΔΙΖΕ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΚΑ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΑΝ ΕΔΕΙΧΝΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ ΛΙΓΟ ΔΥΝΑΜΙΣΜΟ Η ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΤΟΥ ΟΜΑΔΑ ! Τουλάχιστον, θα μπορούσε ο ίδιος ο κ. Δραγασάκης και οι σύντροφοί του να πάρουν τον λόγο και ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ στο ακροδεξιό παρακράτος και στους καθεστωτικούς μηχανισμούς που στηρίζουν το παρακράτος αυτό… Ακόμα, μια θεμιτή αντίδραση θα ήταν επίσης να χρησιμοποιηθεί το συμβάν αυτό και άλλα παρόμοια σαν ΑΦΟΡΜΗ για ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΑΥΤΟ ΑΙΣΧΟΣ : να δηλώσει δηλαδή η αριστερά προς την κυβερνητική πλειοψηφία πως «αφού ούτως ή άλλως κάθε μέρα γίνονται κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα και έχετε κάνει κουρελόχαρτο το ίδιο το δικό σας αστικό σύνταγμα, σας αφήνουμε εδώ μόνους με τους φίλους σας τους νεοναζί» … ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΑΡΜΟΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΙΝΗΣΗ, αφού ως τώρα και το (απόλυτα δικαιολογημένο) αυθόρμητο αντικοινοβουλευτικό λαϊκό αίσθημα, η ακροδεξιά έχει αφεθεί να το καπηλεύεται σχεδόν ανενόχλητη …
Αντίθετα, ο κ. Δραγασάκης και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξαν να «απαγκιάσουν» στις … θεσμικές αγκάλες του κ. Μεϊμαράκη, να στριμωχτούν κάτω από την ομπρέλα του «συνταγματικού τόξου» μαζί με όλους τους μνημονιακούς και να αναγορεύουν σε αντιφασίστα «ηγέτη των λαών», δεύτερο Δημητρώφ σχεδόν, τον δήμαρχο των ΜΑΤ και της καταστολής και φορέα της «θεωρίας των δύο άκρων» κ. Καμίνη …
Από την άλλη η ηγεσία του ΚΚΕ επίσης ΧΛΙΑΡΟΤΑΤΕΣ αντιδράσεις έχει απέναντι στις προκλήσεις της νεοναζιστικής συμμορίας … Τα προηγούμενα χρόνια το ΚΚΕ είχε δημιουργήσει ένα προφίλ πως ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΜΥΓΑ ΣΤΟ ΣΠΑΘΙ ΤΟΥ σε κάποια θέματα … π.χ. αλίμονο στον πολιτικό χώρο που θα τολμούσε να σηκώσει χέρι ενάντια και στην τελευταία κνίτισσα – άλλωστε είναι γνωστή στην πιάτσα η παραδοσιακή τακτική να βάζει το ΚΚΕ κάποια μέλη του ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΕΠΙΤΗΔΕΣ, ώστε αν οι άλλοι κάνουν το λάθος να γίνει … «επέμβαση». Έτσι, κυριολεκτικά ΣΑΣΤΙΣΕ ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ πέρσι πριν τις εκλογές να βλέπει έναν θρασύδειλο φασίστα μαντράχαλο ΝΑ ΞΥΛΟΚΟΠΕΙ ΣΕ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΣΥΝΔΕΣΗ την πιο προβεβλημένη βουλευτίνα του ΚΚΕ, και ο μηχανισμός του ΚΚΕ να ΜΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑ ούτε αμέσως, ούτε αργότερα, ούτε καν μετά τις εκλογές !
Η εξήγηση πως τα πράγματα έχουν αλλάξει και πως το ΚΚΕ δεν έχει πλέον την οργανωτική δυνατότητα για «τέτοια», φυσικά και ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ, αφού π.χ. την τακτική των ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΔΩΝ ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ η ηγεσία του ΚΚΕ ακάθεκτη εξακολουθεί να «εξαπολύει» ενάντια σε άλλες πτέρυγες ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ … Οι αλυσίδες με τα παλούκια στις διαδηλώσεις καλά κρατούν, όπως επίσης και χειρότερες προκλήσεις… Για παράδειγμα, πρόσφατα η οργάνωση «δεν πληρώνω» έκανε επίσημη καταγγελία για οργανωμένο τραμπουκισμό εναντίον της από τον μηχανισμό του ΠΑΜΕ σε εκδήλωση – διαδήλωση συμπαράστασης προς τους απολυμένους του «Κατσέλη», παρά μάλιστα το γεγονός πως το ίδιο το εν λόγω σωματείο είχε προσκαλέσει και καλωσορίσει όλες τις συλλογικότητες … Για τα δε τεκταινόμενα μέσα στη βουλή, ισχύουν ακριβώς τα ίδια που ισχύουν και για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ – η εμμονή στην περιφρούρηση του κοινοβουλευτικού «καθωσπρεπισμού» την ώρα που ο νεοναζί «αγορητής» κραυγάζει «στο Βίτσι και στον Γράμμο σας θάψαμε στην άμμο» ή «ο Βελουχιώτης ήταν αδερφή» …
Η μαλθακότητα αυτή που επιδεικνύει η συστημική αριστερά, η συμπεριφορά «αριστεράς της σφαλιάρας» απέναντι στην ακροδεξιά, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΑ. Πηγάζει ακριβώς από την ΣΥΣΤΗΜΙΚΟΤΗΤΑ της κοινοβουλευτικής αριστεράς. Όποιος είναι «αριστερά της σφαλιάρας», δηλαδή αριστερά της ήττας και της υποταγής ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, θα είναι το ίδιο και ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ. Μια αριστερά που η μια της πτέρυγα βαυκαλίζεται προβάροντας υπουργικά κοστούμια αγκαλιά με την Λούκα Κατσέλη και την Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, ενώ η άλλη πτέρυγα έχει αναγορεύσει σε δόγμα τον απομονωτισμό, τον στείρο ιδεολογικό αυνανισμό και την κομμουνιστική μελλοντολογία, είναι λογικό να ΜΗΝ «ΚΑΤΑΔΕΧΕΤΑΙ» ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ με ό,τι θεωρεί έλασσον και τετριμμένο – π.χ. με την νεοναζιστική πρόκληση. Μια αριστερά που υποκύπτει ακόμα και σήμερα στην ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΧΑΥΝΩΣΗ και δεν τολμά μα προβάλλει αυτό που είναι ΩΡΙΜΟ πλέον στην λαϊκή συνείδηση, δηλαδή την ανάγκη κατάργησης του σάπιου αστικού κοινοβουλευτισμού και την αντικατάστασή του με θεσμούς άμεσης εργατικής δημοκρατίας, είναι λογικό να οχυρώνεται πίσω από «συνταγματικά» και «δημοκρατικά» τόξα μαζί με τον πρώην τραμπούκο αρχιρέϊντζερ Μεϊμαράκη και τον δήμαρχο των ΜΑΤ Καμίνη. Μια αριστερά που δεν τολμάει να συγκρουστεί με το ιδεολογικό οικοδόμημα του ευρωπροσκυνήματος και να προβάλλει το επίσης ώριμο (26% ακόμα και στις δημοσκοπήσεις των αστικών ΜΜΕ …) αίτημα για άμεση έξοδο της χώρας από ευρωζώνη και ΕΕ, αντικειμενικά αφήνει την λαϊκή αγανάκτηση έρμαιο στις θεωρίες συνομωσίας που θρέφουν τον φασισμό. Μια αριστερά τέλος που «μασάει» απέναντι στην κρατική καταστολή, που σπεύδει να χαρακτηρίσει «προβοκάτορα» όποιον αγωνίζεται για ζωή, γη και ελευθερία όπως π.χ. τους προφυλακισμένους όμηρους του κράτους από τις Σκουριές, είναι αναμενόμενο πως θα «μασάει» και απέναντι στην ακροδεξιά παρακρατική αλητεία …
Και στο μέτωπο της αντιμετώπισης του φασιστικού κινδύνου, αλλά και συνολικά όσον αφορά το κύριο επίδικο της περιόδου δηλαδή την ανατροπή της αδυσώπητης χούντας μεγαλοεργοδοτών – τραπεζιτών – ξένων νταβατζήδων και των πολιτικάντηδων της πεντάρας που απαρτίζουν την κυβέρνηση της ξεφτίλας, φαίνεται η επιτακτική ανάγκη για μια άλλη αριστερά – της εξέγερσης, της νίκης, των κοινωνικών κινημάτων, των εργατικών αγώνων … και η ανάγκη αυτή ωριμάζει και στις συνειδήσεις των ίδιων των μέχρι τώρα οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ.