Ακολουθείστε ...

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Έλληνας δεν γεννιέσαι, ούτε γίνεσαι… καταντάς !


Το συμπέρασμα από τις Βρυξέλλες: Έλληνα ψήφισες ανάποδα!



«Ξέρεις τι σημαίνει μια σημαία κρεμασμένη ανάποδα;» ρωτά ο Τόμι Λι Τζόουνς τον μεξικανό μετανάστη στην «Κοιλάδα του Ηλά». «Είναι ένα διεθνές σήμα κινδύνου. Σημαίνει ότι έχουμε προβλήματα στη χώρα, πως δεν μπορούμε να σώσουμε τον κώλο μας μόνοι μας και ότι χρειαζόμαστε κάποιον απέξω να έρθει να μας βοηθήσει. Λέει πολλά μια ανάποδη σημαία...».

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου

Οι «αντιμνημονιακοί» νίκησαν στην χθεσινή Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, ενώ στην Ελλάδα σχημάτισαν ξανά κυβέρνηση οι «μνημονιακοί»!
Παράδοξο; Όχι, απλώς Ελληνικό.
Είπαμε, ο άγνωστος, ανώνυμος σημείωσε ορθά στον τοίχο: « Έλληνας δεν γεννιέσαι, ούτε γίνεσαι… καταντάς»!
Η χθεσινοβραδινή κατάληξη της Συνόδου Κορυφής έδειξε τι σημαίνει σύγχρονη Ελληνική κατάντια. Απευθείας από τα ταμεία στήριξης θα αντλούν οι υπό……….
πτώχευση χώρες της Ευρωζώνης, ώστε να μειώσουν το κόστος δανεισμού τους, σε αντίθεση με την περίπτωση της Ελλάδας. Δίχως μνημόνια προτεκτορατοποίησης θα πορευθούν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι που βρίσκονται στην ίδια και χειρότερη κατάσταση με την Ελλάδα, όταν αυτή έτρεχε στο ΔΝΤ και όταν θριαμβολογούσε για την σωτηρία της μέσω ατομικών μηχανισμών διασυρμού, εσωτερικής υποτίμησης, φτωχοποίησης, διόγκωσης του δημόσιου χρέους και κρατικής υποτέλειας αποικιακού χαρακτήρα. 
Το μέτρο, στο βαθμό που εφαρμοστεί, αποτελεί καζινοκαπιταλιστική μέθοδο διασφάλισης του ίδιου μοντέλου ανάπτυξης που ακολουθείται με αντιπληθωριστική μεθοδολογία και θα καταλήξει στην έμμεση μεταφορά βαρών στους εθνικούς προϋπολογισμούς για την διάσωση των τραπεζών Και μάλιστα με το μεγαλύτερο μέρος να επωμίζονται οι ισχυρές χώρες παραγωγής πλεονάσματος. Στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα της Συνόδου αποτελεί άλλη μια «νίκη στα σημεία» του χρηματοπιστωτικού λόμπυ εις βάρος κυρίως των Γερμανών, οι οποίοι υποχωρούν βήμα-βήμα, διατηρώντας όμως το στρατηγικό τους πλεονέκτημα – συνεχίζοντας δηλαδή να έχουν προνομιακή θέση στις χρηματικές ροές και άρα σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.   
Με την εξειδίκευση και ολοκλήρωση του νέου αυτού μηχανισμού ανακεφαλαιοποίησης του τραπεζικού συστήματος στην ΕΕ, η Ελλάδα θα μπορεί να αποβληθεί άνετα από την Ευρωζώνη, δίχως να υπάρξουν τραγικές για το ευρώ και τις ευρωπαϊκές τράπεζες συνέπειες. Αυτή η συμφωνία, με άλλα λόγια, δημιουργεί μια ομπρέλα προστασίας των ευρωπαϊκών τραπεζών από το ενδεχόμενο στάσης πληρωμών από την μεριά της Ελλάδα. Τούτο φέρνει πιο κοντά – δομεί στην πραγματικότητα – την υπό όρους έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, την στιγμή κατά την οποία οι επαπειλούμενες με πτώχευση χώρες θα παραμείνουν υπό γερμανικούς (δημοσιονομικούς) όρους σε αυτήν. Η εξαίρεση της Ελλάδας, τώρα μεταβάλλεται σε απόλυτη καραντίνα εντός της ευρωζώνης και σε αποκλεισμό από θεωρητικά τουλάχιστον ευνοϊκότερες πρόνοιες για τον ελληνικό λαό. Σε κάθε περίπτωση ενώ οι υπόλοιπες κυβερνήσεις της περιφέρειας τουλάχιστον διατηρούν ένα κρίσιμο μέγεθος διαπραγματευτικής ικανότητας, η ελληνική φρόντισε να παραδοθεί άνευ όρων.  
Και αυτό παγιώθηκε με την ψήφο του ελληνικού λαού. Ανάποδα ψήφισε το εκλογικό σώμα. Αυτή ειδικά την περίοδο έπρεπε να φέρει δυνάμεις αναθεωρητικές στο προσκήνιο και όχι να διατηρήσει εκείνους που δολίως χρεοκόπησαν την χώρα. Όπως θα έπρεπε να καταλαβαίνουν ακόμη και τα μικρά παιδιά, τούτοι δεν θα μπορούσαν να διαπραγματευτούν τίποτε άλλο με τους εταίρους μας και το ευρωπαϊκό κέντρο παρά  την παραμονή τους στα πράγματα, «πάση θυσία» για τον ελληνικό λαό. Ψηφίσατε διαπραγμάτευση των Ελλήνων μεταπρατών για την παραμονή τους στην εξουσία, με ότι αυτό συνεπάγεται, και όχι διαπραγμάτευση για την αναβάθμιση του στάτους της Ελλάδας στην Ένωση. Ψηφήσατε υπέρ τη συντήρησης του καθεστώτος διαπλοκής και όχι υπέρ της προόδου! Ψηφίσατε υποτέλεια και δώσατε το φιλί της ζωής στην διαπλοκή! Δεν είναι η ελληνική αστική τάξη σαν την Ιταλική, την Ισπανική ή την Ιρλανδική. Η Ελληνική ηγεμονεύουσα ελίτ είναι τριτοκοσμική, παρασιτική και απολύτως δορυφορικής κουλτούρας. Είναι αντιπαραγωγική, διεφθαρμένη και λαθρόβια. Μόνον που αυτήν ψηφίσατε, έστω δειλά-δειλά, αλλά με επίγνωση της λειτουργίας του καλπονοθευτικού εκλογικού συστήματος που θα τους διατηρούσε στα πράγματα.
Σήμερα, η χώρα χάνει μια κρίσιμη ευκαιρία να κερδίσει χρόνο στην Ευρωζώνη. Η ολοκλήρωση του νέου θεσμικού συστήματος που θα επιτρέπει την απευθείας  ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από ένα νέο ουσιαστικά ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, δείχνει την πόρτα εξόδου στην Ελλάδα. Προσχήματα θα βρεθούν μπόλικα. Τα περισσότερα μάλιστα είναι έτοιμοι να αποδεχθούν μαζοχιστικά όλοι οι νεοφιλελεύθεροι φονταμενταλιστές στην χώρα μας (κεντροδεξιοί και κεντροαριστεροί). Άλλωστε αυτοί αναζήτησαν τα μνημόνια και τον ατομικό μηχανισμό για την Ελλάδα, ώστε να επιβάλουν την πολιτική ξεπουλήματος, αναδιανομής από κάτω προς τα επάνω και διασφάλισης της υπερσυσσώρευσης, την οποία (πολιτική) στην πραγματικότητα ήθελαν/επεδίωκαν, αλλά δεν μπορούσαν να νομιμοποιήσουν δίχως την διακυβερνητική παρέμβαση της τρόικας.
Όμως αυτούς διατηρήσατε στο τιμόνι της χώρας. Φοβηθήκατε, οι περισσότεροι, την άλλη πιθανότητα. Φοβηθήκατε να  χαράξετε με την ψήφο σας μια νέα μεταπολίτευση. Φοβηθήκατε να δώσετε την ευκαιρία να υπάρξει μια πραγματικά νέα διακυβέρνηση στο τόπο, με πιθανότητες να ασκήσει πράγματι στρατηγικά πολιτική με διάθεση χειραφέτησης. Φοβηθήκατε μήπως μια μορφή ριζοσπαστικής διαπραγμάτευσης οδηγήσει στην δραχμή! Δεν  μπορέσατε να καταλάβετε ότι χίλιες φορές καλύτερα να είχε καταλήξει εκεί η υπόθεση μέσω σύγκρουσης συμφερόντων με την ευρωπαϊκή ελίτ, πάρα διολισθαίνοντας μέσω μιας διαδικασίας διεύρυνσης της εσωτερική υποτίμησης, που αφυδάτωσε την αγορά, την πολιτική και τον πολιτισμό (αν προτιμάτε) στην πατρίδα μας, με παράλληλη ακόμη μεγαλύτερη στρέβλωση του παραγωγικού μοντέλου και της λειτουργίας του δημοσίου.   
Από εδώ και πέρα δεν υπάρχουν ουσιαστικά περιθώρια διαπραγμάτευσης, στο πλαίσιο που ετέθησαν προεκλογικά από την κυβερνητική σύμπραξη ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ.  Μόνον μια εντελώς διαφορετική κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, θα μπορούσε να επανατοποθετήσει το ελληνικό ζήτημα σε άλλη βάση εντός της ΕΕ, υπό τις σημερνές άκρως αρνητικές συνθήκες!. Αν δεν επιλεγεί αυτή η λύση, η προβλεπόμενη περεταίρω περιθωριοποίηση της χώρας μας στην Ένωση θα ισοδυναμεί με θυσία του Ελληνικού λαού υπέρ του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος και της παγκόσμιας χρηματαγοράς. Αυτό ψηφίσατε; Αυτό σήμαινε «παραμονή στο ευρώ πάση θυσία»; Την «θυσία» την διασφαλίσατε στον βωμό του καζινοκαπιταλισμού, το «ευρώ» όμως; Μάλλον δεν καταλάβατε ότι το ευρώ δεν είναι ένα και ότι «παίζει» με διαφορετικά εθνικά χρώματα. Το ελληνικό ευρώ μετατρέπεται σε μαύρο από γκρίζο, μετά την Σύνοδο αυτή! Μάλλον σας διέφυγε ότι μετά το ξεπούλημα σε εξευτελιστικές τιμές (πιο εξευτελιστικές δεν γίνεται) της εναπομείνασας δημόσιας περιουσίας, έρχεται και δεύτερο κύμα πτώχευσης και συντεταγμένη έξοδος …
Δεν έχει τόσο σημασία [έχει και παρά έχει, αλλά έτσι το λέω (!)] αν αυτό οδηγήσει σε μια «μεταβατική χούντα», σημασία έχει ότι, όπως πάντα στους μοντέρνους καιρούς, η «δημοκρατική» πολιτική συμμετοχή του λαού στα κοινά μέσω γενικών εκλογών, σε περιόδους πολιτικοοικονομικής κρίσεως, γίνεται αποφασιστικός παράγοντας υποχώρησης  του λαϊκού συμφέροντος. Τι ειρωνεία! Όπως η «ειρωνεία» να κερδίζουν στην ΕΕ οι «αντιμνημονιακοί», και να θριαμβολογούν στην Ελλάδα οι «μνημονιακοί», για την «ήττα» της Μέρκελ, που αποτελεί και την δική τους πολιτική ήττα ( δίχως εισαγωγικά εδώ)!! Αυτό αποκαλείται εκδήλωση ηθικού ξεπεσμού. Η ηθική, ξέρετε, συσχετίζεται και με την αντίληψη της πραγματικότητας, με τον ρεαλισμό, όπως λέμε λαϊκά. Στην χώρα μας οι κυβερνώντες παλάβωσαν, λόγω ηθικού ξεπεσμού και έτσι μοιάζει να έχουν χάσει την επαφή τους με την πραγματικότητα. Λες να συμβαίνει το ίδιο και με τον ελληνικό λαό; Αν συμβαίνει, τότε μην ψάχνεις το νόημα για την ελληνική κρίση στις Συνόδους Κορυφής!  

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Απίθανα tweets...


Το παράδειγμα Στουρνάρα


@Εν αρχή ...
Πως αυτοί που κατέστρεψαν την Ελληνική Οικονομία ... ντύνονται υπουργοί! Το παράδειγμα Στουρνάρα
Φέρνουν τον Σημίτη από την πίσω πόρτα!!
Λάζαρος Ελευθεριάδης 
aegeantimes.gr
αρχική καταχώρηση στις 27/6/2012, 15:20
τελ. ενημέρωση 27/6/2012

Ποιος είναι τελικά ο νέος υπουργός Οικονομίας Γιάννης Στουρνάρας; Προήλθε από παρθενογένεση ή φέρει κι αυτός μερίδιο ευθύνης για την κατάντια της οικονομίας μας; Γιατί επιλέγουν τελικά τραπεζίτες, για την θέση υπουργών και Πρωθυπουργών, που οι ευθύνες τους είναι τεράστιες; Γιατί όλοι είναι πρώην «Σημιτάνθρωποι» που έκαναν μπάχαλο την Ελληνική Οικονομία την στιγμή που έλαμπε στην Γερμανική Βουλή το άστρο του αδελφού Σημίτη;

Ο νέος υπουργός οικονομίας, κ. Γιάννης Στουρνάρας, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 10 Δεκεμβρίου 1956. Τελείωσε το Δημόσιο Γυμνάσιο Φιλοθέης το 1974 και αποφοίτησε από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1978, όπου ήταν ενεργό μέλος της ΚΝΕ Νομικής.

Με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης από το οποίο και απέκτησε Master και Διδακτορικό με ειδικότητα στην Οικονομική Θεωρία και Πολιτική επέστρεψε από τις σπουδές του στο εξωτερικό και προσχώρησε ιδιεολογικά στο ΠΑΣΟΚ.

Είς εκ των πρωτεργατών του σημιτικού εκσυγχρονιστικού “μπλόκ”, το οποίο και ο ίδιος υπηρέτησε πιστά ως στενός συνεργάτης του κ. Σημίτη. Αναφανδόν υπέρμαχος της «μνημονιακής πολιτικής» πλέον, θεωρείται από τους πολιτικούς αρχηγούς της κυβέρνησης “ειδήμων” στα οικονομικά.

Ο Γιάννης Στουρνάρας ανέλαβε το Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας ως υπηρεσιακός υπουργός στην κυβέρνηση Πικραμένου.

Έχει διατελέσει ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας (1986-1989), ειδικός σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος (1989-1994). Από το 1989 διδάσκει στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Είναι γενικός επιστημονικός διευθυντής του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών(ΙΟΒΕ). Από το 1994 έως τον Ιούλιο του 2000 ήταν Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. Από τη θέση αυτή συμμετείχε στο σχεδιασμό της μακροοικονομικής και διαρθρωτικής πολιτικής (ιδιαίτερα στην εκπόνηση των Προγραμμάτων Σύγκλισης) και εκπροσωπούσε το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών στη Νομισματική Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση. Είχε την ευθύνη για τις ετήσιες διαβουλεύσεις με τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).

Από το 1994 έως το 1997 ήταν Αντιπρόεδρος της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ), ενώ ήταν μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) από το 1998 έως τον Ιούλιο του 2000.

Ακολούθως μέχρι το 2004 και επί 4 έτη, ήταν Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας και Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών.

Από το 2005 μέχρι τον Αύγουστο του 2008 ήταν Διευθύνων Σύμβουλος της ΚΑΠΠΑ Χρηματιστηριακής.

Αυτό που ουδείς αναφέρει όμως όταν μιλά για το βιογραφικό του είναι το «πέρασμά» του από την Εμπορική Τράπεζα, που παραδώθηκε στην Γαλλική Τράπεζα, και από την στιγμή εκείνη δεν μπορεί να βρεί την «περπατησιά» της στην Ελληνική οικονομία!

Σε μια περίοδο που οι Ελληνικές Τράπεζες, παραδιδόταν από τους «Σημιτάνθρωπους», η μία μετά την άλλη, σε ξένα κέντρα, με το πρόσχημα των διεθνών επενδυτών, που η επέλασή τους όμως, εκτός τις παρενέργειες στο Ελληνικό τραπεζικό Σύστημα, κατέστρεψε και τα ασφαλιστικά ταμεία των Εργαζομένων, με πρώτο και καλύτερο αυτό της Γενικής και το Μετοχικό Ταμείο Στρατού!

Το ίδιο διάστημα που μεσουρανούσε το άστρο του Στουρνάρα καθώς και των υπολοίπων «Σημιτάνθωπων» αξίζει να παρατηρήσετε, τι συνέβη με το δημόσιο χρέος και χωρίς μάλιστα να λάβουμε υπ όψιν τα λογιστικά τρυκ της δημιουργικής λογιστικής Σημίτη και της Goldman Sachs!

Το δημόσιο χρέος ώς ποσοστό του ΑΕΠ ανά χρονικό διάστημα έχουν ώς εξής :

To 1974 ήταν 22,5% του ΑΕΠ,
το 1981 ήταν 31,2% του ΑΕΠ,
το 1987 ήταν 56,1% του ΑΕΠ,
το 1990 ήταν 80,7% του ΑΕΠ,
το 1993 ήταν 111,6% του ΑΕΠ,
το 2004 ήταν 108,5% του ΑΕΠ, και
το 2008 ήταν 97,16% του ΑΕΠ

Πηγές : Απολογισμοί ελληνικού κράτους, Στατιστικά Δελτία Τράπεζας της Ελλάδος.

Δέν γνωρίζω εάν και κατά πόσον, από τις θέσεις ευθύνης τις οποίες κατείχε τότε, ο νέος σημερινός Υπουργός Οικονομίας, συμμετείχε στο “πάρτυ” της δημιουργίας του Ελληνικού χρέους (Δημόσιου ή Τραπεζικού), αλλά κάποια στιγμή θα το μάθουμε και αυτό, μιας και η ερευνητική ομάδα των AegeanTimes.gr ήδη επεξεργάζεται στοιχεία και ντοκουμέντα της Εποχής!

Ομως για προσέξτε τα παρακάτω:

Οι περίοδοι επί των οποίων συνέβησαν τα μοιραία κατά την άποψή μου “οικονομικά λάθη”, ή «λανθασμένες πολιτικές επιλογές» ή «πάρτι της αρπαχτής» ή τέλος πάντων , όπως θέλει ας τα ονομάσει κανείς , ήταν οι εξής :

Α) Επι προεδρίας του κ. Κώστα Σημίτη (ΠΑΣΟΚ, 1996-2004), στην πλέον διεφθαρμένη κυβέρνησης της μεταπολιτευτικής περιόδου, (βλέπε Α. Τσοχατζόπουλος με Αμυντικούς εξοπλισμούς, Μαντέλλης, Τσουκάτος, και πολλά άλλα), με τα σκάνδαλα της Siemens & του Χρηματιστηρίου, να δεσπόζουν.
Το πρώτο θα το «πληρώνουν» οι Έλληνες πολίτες για τα επόμενα 30-40 χρόνια, το δε δεύτερο, αυτό του Χρηματιστηρίου, κατά το οποίο, έγινε φοβερό ξέπλυμα χρήματος αποτελεί την τραγικότερη και συγκλονιστικότερη ανακατανομή εισοδημάτων στην Ελληνική κοινωνία, από ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους.

Β) Επι προεδρίας Κώστα Καραμανλή (ΝΔ 2004-2009) με τους περίφημους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, για τούς οποίους ακόμη αναζητείται οικονομικός απολογισμός (στο τμήμα των δαπανών). Και για τούς οποίους η Ελλάδα δεν ήταν έτοιμη να επωμισθεί μία τόσο μεγάλη δαπάνη, ως φαίνεται εκ του αποτελέσματος.

Γ) Επί προεδρίας Γιωργάκη Α. Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ 2009-2011), λίγο πολύ, τα περισσότερα είναι γνωστά γι` αυτόν. Υπήρξε “εγκληματικά” ανεπαρκής (τουλάχιστον) σε όλη την πορεία του ως κυβερνήτης της χώρας, με πιο δραματική στιγμή το 2009, που ενώ μπορούσε να κάνει κινήσεις, οι οποίες, θα πάγωναν την κρίση χρέους στην Ελλάδα, δεν πήρε κανένα απολύτως μέτρο προς την κατεύθυνση αυτή, απεναντίας θα έλεγα, για καθαρά ψηφοθηρικούς, και όχι μόνον, λόγους.

Εκ των υτέρων και πολύ αργά, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιώργος Προβόπουλος , εξέφρασε την άποψη ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να μην είχε μπει στο Μνημόνιο κατά την κατάθεση του στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, η οποία διερευνούσε τυχόν πολιτικές ευθύνες για το έλλειμμα του 2009. Αυτό βέβαια, το είπε κατόπιν εορτής και αφού είχε γίνει ήδη η ζημιά!

Ειδικότερα ανέφερε ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει εάν στις αρχές του Οκτωβρίου του 2009 λαμβάνονταν “μέτρα ανακοπής” της αύξησης του ελλείμματος.

Ο κ. Προβόπουλος επανέλαβε ότι είχε ενημερώσει εγκαίρως τόσο τον κ. Κ. Καραμανλή, όσο και τον κ. Γ. Παπανδρέου για το ύψος του ελλείμματος και είχε επιστήσει την προσοχή τους, στην ανάγκη λήψης μέτρων περιορισμού των δαπανών. Χαρακτήρισε δέ, “ατυχή” τη δήλωση Παπακωνσταντίνου περί Τιτανικού.

Όταν του τέθηκε το ερώτημα για το κατά πόσο θα μπορούσε να αποφευχθεί η κρίση μετά το 2009, ο κ. Προβόπουλος απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια ομολογουμένως, ότι «ήταν πολύ δύσκολο, αλλά όχι ανέφικτο».

«Με ρωτήσατε αν στο τελευταίο τρίμηνο λαμβάνονταν μέτρα, αν αυτά τα μέτρα θα μπορούσαν να ελέγξουν την κατάσταση», ανέφερε ο διοικητής της ΤτΕ και συμπλήρωσε: «Όταν δημιουργηθεί μία δυναμική, η δυναμική αυτή πολύ δύσκολα ελέγχεται. Ασφαλώς θα μπορούσαν και θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να ληφθούν πολύ γενναία, πολύ φιλόδοξα μέτρα που να ανακόψουν αυτήν τη δυσμενή δυναμική. Κάτι το οποίο δεν έγινε, όπως ξέρουμε όλοι».

Ο νέος Υπουργός Οικονομίας, επιλογή του κ. Α. Σαμαρά, υπήρξε “γέννημα θρέμμα” της περιόδου Σημίτη, μέλος του ΠΑΣΟΚ, υπέρ της εφαρμογής των μνημονίων, και βέβαια βαπτισθείς στην “κολυμβύθρα” του Τραπεζικού κατεστημένου, κατέστη σκληρός Τραπεζίτης και “βασιλικότερος” αυτών.

Ως νέος, ξεκίνησε κι αυτός ως μέλος της … ΚΝΕ και κατέληξε “βασιλικότερος των βασιλέων”, υποστηρικτής και θεματοφύλαξ των συμφερόντων της ολιγαρχίας των Ευρωπαίων τραπεζιτών!

Ο Τραπεζίτης τον οποίον επέλεξαν οι ξένοι και ντόπιοι Τραπεζίτες να τούς εκπροσωπήσει, θα παράγει τις … κατάλληλες πολιτικές πλέον, ως πολιτικός διαχειριστής της Τραπεζικής κρίσης χρέους, οι οποίες θα εξασφαλίζουν τον εναγκαλισμό των Τραπεζιτών με το κράτος, σε ένα “χορό του Ζαλόγγου”, για τον Ελληνικό λαό και τούς απογόνους του.

Αυτό το οποίο, μέχρι σήμερα στην Ελλάδα, προσπαθούσαν οι Τραπεζίτες να πείσουν τον Ελληνικό λαό, ήταν ότι, στην χώρα μας υπήρξε “κρίση” εξ αιτίας της υπερχρέωσης του Ελληνικού δημοσίου, δηλ. υπήρχε μεγάλο Δημόσιο χρέος το οποίο αδυνατούσε να εξυπηρετήσει η Ελληνική οικονομία, εξ αιτίας του παραγόμενου ετήσιου ελλείμματος.

Εύλογα δημιουργούνται ερωτήματα και ερωτηματικά τα οποία χρήζουν απαντήσεων και μάλιστα άμεσα, όπως :

1. Εφ’όσον το Ελληνικό Δημόσιο είναι υπερχρεωμένο, πώς δανείζεται και συγχρόνως χορηγεί το σύνολο των χρημάτων στις Τράπεζες; Γιατί το υπερχρεωμένο ελληνικό δημόσιο παίρνει επιπλέον δάνεια 200 δισ. από την ΕΕ και το ΔΝΤ, για να “υποστηρίξει” τις Τράπεζες;;

2. Tο Ελληνικό δημόσιο κατ’αυτόν τον τρόπο αναλαμβάνει και την υποχρέωση να ξεπληρώσει τα “δανεικά” στους πιστωτές μας, την ΕΕ και το ΔΝΤ ;;;

3. Στην Ισπανία και στην Ιταλία η κρίση είναι κρίση των Τραπεζών, εκεί το Ισπανικό δημόσιο δεν δανείσθηκε για να βοηθήσει το Τραπεζικό του σύστημα, αλλά απευθείας η ΕΕ “δάνεισε” τις Ισπανικές Τράπεζες, για να επιτελούν το “θεάρεστο” έργο της επίσημης τοκογλυφίας, αποφεύγοντας προς το παρόν τα “μνημόνια”.
Βέβαια παραμένει άγνωστο, το ποίος, θα ξεπληρώσει αυτόν τον δανεισμό, το Ισπανικό δημόσιο! Δηλαδή οι Ισπανοί πολίτες ή οι Τραπεζίτες ;;;

4. Στην Κύπρο η κρίση είναι Τραπεζική, και εκεί το Κυπριακό δημόσιο δεν μεσολαβεί για την λήψη δανεικών από τις Κυπριακές Τράπεζες, αλλά απ’ευθείας ο φορέας (είτε ΕΕ, είτε Ρωσία), δανείζει τις Κυπριακές Τράπεζες, χωρίς εφαρμογή “μνημονίων”.

5. Είναι απορίας άξιον, πώς στην “μισή” Ευρώπη η κρίση είναι Τραπεζική, δηλαδή κρίση των Τραπεζών, (υπερχρέωση από λάθος επιλογές των Τραπεζιτών) και εδώ στην Ελλάδα βαφτίζεται η ανάλογη κρίση «κρίση του Δημόσιου»;;

6. Το ότι οι Τράπεζες σήμερα κρατούν τον “πλούτο” των καταθετών ανά την Ευρώπη, και δια αυτού "εκβιάζουν" τα κράτη, είναι αποτέλεσμα του ελλιπούς και όχι μόνον ελέγχου τους, και του “σφιχτού” εναγκαλισμού των με το κράτος, το οποίο αποτελεί μόνιμο και σταθερό πελάτη τους, με το υπερμέγεθες “αζημίωτο” τους.

Ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν τελικά οι Ελληνες πολιτικοί των κομμάτων εξουσίας; Τους πολίτες ή τους εαυτούς τους;;;


Πηγή

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

Η τέχνη της λούφας ...


Andreas Kakaris · 23 εγγεγραμμένοι
4 ώρες πριν · 
  • Ασθενής και οδοιπόρος αμαρτία ουκ έχει!

    Όσοι πήγαν στρατό ξέρουν από στρατιωτική λούφα. Όταν θέλαμε να λουφάρουμε μας έπιανε "άλγος κοιλιακής χώρας" ή "κεφαλαλγία". Έτσι έγραφε ο γιατρός.
    Μάλιστα κάποιοι πιο επαγγελματίες της λούφας είχαν αναπτύξει ανώτερες πρακτικές. Λίγες σταγόνες ιώδιο κι ανέβαινε ο πυρετός για λίγη ώρα (μή το δοκιμάσετε).
    Φαίνεται ότι οι πολιτικοί μας και όχι μόνο οι δικοί μας την γνωρίζουν καλά την πρακτική.

    Πρώτη και καλύτερη η ΝΤΟΡΑ όταν κατέρρεε η κυβέρνηση Καραμανλή μπήκε στο νοσοκομείο να μην συμπαρασυρθεί.

    Λιγότερο επαγγελματίας ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ το έκανε πιο επιδεικτικά στα τέλη Οκτωβρίου με το "κοιλιακό άλγος" και την εισαγωγή του στο νοσοκομείο όταν κατέρρε ο ΓΑΠ με το δημοψήφισμα...

    Τώρα πήραμε διπλή δόση λούφας από ΣΑΜΑΡΑ και ΡΑΠΑΝΟ. Από την ανικανότητά τους να καταλήξουν ποιος θα είναι υπουργός οικονομικών κατέληξαν να παίζουν τις κουμπάρες από νοσοκομείο σε νοσοκομείο.

    Ο μεν Σαμαράς για να κερδίσει χρόνο ενάντια στη χώρα του που δε θα εκπροσωπηθεί στην ευρώπη από τον ίδιο και ο δε Ράπανος για να μπορέσει να αρνηθεί το αξίωμα (η αριστερή του καταβολή βλέπεις).

    Κι αν μου πείτε για την εγχείρηση μπορούσε να γίνει και πιο μετά, ρουτίνας είναι. Άλλωστε αναβλήθηκε πριν της εκλογές. Αλλά η χώρα είναι λιγότερο σημαντική από την θεσούλα και τις εκλογές.
    Τελικά αποδυκνύεται ποιός δεν ήταν έτοιμος να κυβερνήσει. Άλλα μας έλεγε ο Pre-τέντερ.

    PS: Όση ώρα γράφω το post παραιτήθηκε ο Ράπανος...

    https://www.facebook.com/akakaris/posts/3794361651863

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Αντώνης Μέρκελ


Χωρίς σχόλιο, η σημερινή γελοιογραφία του Independent



Η μεγάλη αυτή βρετανική εφημερίδα έχει δημοσιεύσει συχνά άρθρα που υποστηρίζουν τη χώρα μας και αντιτίθεται στην οικονομική πολιτική της Άνγκελα Μέρκελ.
Ένα εξ αυτών είναι το άρθρο της 10ης Απριλίου όπου έλεγε πως «η Ευρώπη χρωστάει μία συγγνώμη στην Ελλάδα». Στο ίδιο άρθρο ανέφερε πως η χώρα μας «πληρώνει το τίμημα ενός ανόητου οικονομικού προγράμματος».
Σε άλλο άρθρο της, μόλις χθες, ανέφερε πως «οι εκλογές μάλλον δεν θα συγκινήσουν το Βερολίνο».
Η θέση της εφημερίδας ήταν σαφής, πως η συνέχιση της λιτότητας εκφραζόταν με την υπερψήφιση της Νέας Δημοκρατίας, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ενσάρκωνε μία μετωπική σύγκρουση με τη Γερμανία «που έχει τεθεί επικεφαλής της τρέχουσας οικονομικής ορθοδοξίας».
Στο άρθρο επισημαίνεται πως η κοινή γνώμη στη Βρετανία έχει πεισθεί ότι η Άνγκελα Μέρκελ έχει πλέον απομονωθεί τόσο πολύ πάνω στην επιμονή της για το πακέτο μέτρων αυστηρής λιτότητας στην Ελλάδα ώστε δεν έχει πλέον άλλη επιλογή από το να κάνει ένα βήμα πίσω.
«Η  εξουσία μπορεί να αλλάζει χέρια στην Αθήνα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως το γεγονός θα "συγκινήσει" τις καρδιές των κυβερνώντων στο Βερολίνο», καταλήγει το άρθρο.
Σήμερα η εφημερίδα κάνει σαφή την άποψή της ως προς τη Νέα Δημοκρατία με την κύρια γελοιογραφία της: την Άνγκελα Μέρκελ πίσω από το προσωπείο του Αντώνη Σαμαρά, στο μπαλκόνι των γραφείων της Νέας Δημοκρατίας


Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Κ@λ@μπαρίστε τους



Μου αρέσει τόσο πολύ που ο πανικός τους ξεχειλίζει απόγνωση και βγάζει στην επιφάνεια τα καλά καλυμμένα πρόσωπα μιας αποικιοκρατικής ταυτότητας σε μια χώρα προπύργιο των ενδόμυχων φασιστικών νοοτροπιών τους.

Απολαμβάνω να διαβάζω λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι ελληνικές κάλπες την Μπιλντ και τους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς της Γερμανίας να απειλούν με τον ίδιο μονόδρομο που οδήγησε έναν στους τέσσερις Έλληνες στην ανεργία, χιλιάδες αυτοκτονίες και εκατοντάδες χιλιάδες κλειστές επιχειρήσεις.
Χαίρομαι τόσο πολύ όταν ηγέτες και πολιτικοί παράγοντες του εξωτερικού μιλούν για κλόουν και καραγκιόζηδες πολιτικούς, για δημαγωγούς που απειλούν τις τράπεζες και το ευρώ και προτείνουν τον Αντώνη Σαμαρά ως την χειρότερη αλλά μοναδική λύση για τα προβλήματα τους.
Γουστάρω να βλέπω θεσμικούς παράγοντες να χύνουν χρηματοπιστωτικά δάκρυα για τα παιδάκια του Νίγηρα δείχνοντας απέχθεια για όλα τα υπόλοιπα πεινασμένα ανήλικα που από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους ζουν στο πετσί τους τι σημαίνει ανακεφαλαιοποίηση και δημοσιονομική εξυγείανση. 
Δεν μπορώ να κρατηθώ όταν ελληνικά έντυπα, κανάλια, πολιτικοί και παρατρεχάμενοι που έφεραν τον μνημονιακό μονόδρομο ως τον μόνο μοχλό ανάπτυξης και εξόδου από την δική τους κρίση, να δηλώνουν οργισμένοι με προδοτικές τακτικές και να υπόσχονται να ανατρέψουν όλα όσα υπέγραψαν δεσμευόμενοι να τηρήσουν κατά γράμμα.
Χαζεύω με υπερηφάνεια τον Βαγγέλη Βενιζέλο να χτυπά με αλαζονική οργή το χέρι του στο τραπέζι όταν Έλληνες πολίτες του μιλούν για Χριστοφοράκους, σκουπιδοσακούλες, Τσοχατζόπουλους, Ζίμενς και Μίζενς και να παριστάνει τον άνθρωπο χλωρίνη που θα καθαρίσει όλους λεκέδες χρήματος, σκατού και αίματος από τα σάπια πουκάμισα του δικομματισμού.
Είμαι υπερήφανος όταν προσκυνημένοι πρωθυπουργοί τύπου Ραχόι και Κοέλιο ορκίζονται πίστη και υποταγή στις επιταγές των μνημονίων με σκοπό να αμνηστεύσουν μια ελληνική ψήφο αυτοκτονίας μέσα από δηλώσεις “συναίνεσης” και σοφιστικέ υπακοής. 
Νιώθω άτυχος που δεν πρόλαβα τις άλλες πολύ κοντινές εποχές που δίχως την τηλεόραση και το ίντερνετ, μάθαινα τις προθέσεις των “εταίρων” και “δανειστών” μου από τους κανονιοβολισμούς στο Φάληρο, τους χιλιάδες πεζοναύτες στον Πειραιά, τα μονοπώλια στα σπίρτα και τη συλλογή δασμών από αλλοδαπούς ένοπλους στρατιώτες στα ελληνικά τελωνία.
Αλλά νιώθω και τυχερός που μπορώ με αυτά εδώ τα λόγια να φωνάξω ότι δεν σας φοβάμαι πια. Δεν φοβάμαι κανένα σας. Δεν θα υποκύψω σε κανένα σας. Είμαι ελεύθερος άνθρωπος, δεν οφείλω καμιά πτυχή του εαυτού μου και της προσωπικότητας μου σε κανένα σας και αύριο το πρωί θα είναι μια ακόμη ηλιόλουστη μέρα του Ιουνίου σε μια από τις ομορφότερες γωνιές της υφηλίου.
Ένα έχω να σας πω. Ζήστε την τρέλα σας χωρίς καμιά φοβία. Φτύστε τους στα μούτρα με τον μοναδικό τρόπο που η δημοκρατία τους σας δίνει. Κωλομπαρίστε τα πολιτικά τζάκια και τους επαγγελματίες εθνάρχες. Κωλομπαρίστε τους παρατρεχάμενους με τα γόνατα που κροταλίζουν από πραγματικό φόβο. Κωλομπαρίστε κάθε προσκυνημένο που νομίζει ότι η κτηνώδης δίψα του για χρήμα και εξουσία δεν θα σταματήσει ποτέ της.
Κωλομπαρίστε τους.

Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Οταν το δύο (2) είναι μεγαλύτερο του δέκα πέντε (15)

Μαθήματα μνημονιακής αριθμητικής:

2 > 15

Πόσο όμως είναι το πρωτογενές έλλειμα πού ακόμη και οι δυνάμεις κατοχής παραδέχονται; Δύο δις. Μας λείπουν δηλαδή δύο δις όχι για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά για να καλυφθούν όλες οι δαπάνες του κράτους ήτοι παιδεία, νοσοκομεία, στρατός, μισθοί, συντάξεις κλπ. 

Τι θα γίνει αντίθετα στην περίπτωση πού εκλεγεί η ΝΔ και συνεχιστεί η εφαρμογή του μνημονίου; Η χρηματοδότηση θα συνεχιστεί αλλά θα πρέπει να κάνουμε άμεσα περικοπές 15 δις. Με άλλα λόγια είναι πιο εύκολο να κόψουμε 15 δις παρά να εξοικονομήσουμε 2 δις!!! 


Διαβάστε το πλήρες άρθρο:



Ο μοναδικός υπουργός που παραιτήθηκε είναι ο Μαυρογιαλούρος! Ο μοναδικός υπουργός που παραιτήθηκε από φιλότιμο είναι ο Μαυρογιαλούρος!

τρίτη, 12 ιουνίου 2012

Στην Ελλάδα της κατοχής το 2 είναι μεγαλύτερο από το 15!



Τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας ζούμε έντονα την απαξίωση και διαστρέβλωση των εννοιών. Χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον λέξεις για να καλύψουν και να δικαιολογήσουν ενέργειες εκ διαμέτρου αντίθετες με αυτές πού υποτίθεται υποδήλωναν οι συγκεκριμένες λέξεις. Χρησιμοποιήθηκε η λέξη πατριωτισμός αντί του ενδοτισμού, η θυσία αντί της δολοφονίας, το καθήκον αντί του δωσιλογισμού, ο ρεαλισμός αντί της υποταγής, η υπερηφάνεια αντί της δουλοπρεπείας, η δημοκρατία αντί της δικτατορίας, η ενημέρωση αντί της τρομοκρατίας κοκ. Τα παραδείγματα αμέτρητα.

Φαίνεται όμως ότι μετά την κατακρεούργηση των λέξεων, σειρά έχουν οι αριθμοί. Στην προσπάθεια τους να παρουσιάσουν το άσπρο μαύρο, οι δυνάμεις κατοχής δεν διστάζουν να διαλύσουν ακόμα και την ...προπαίδεια!

Το κύριο επιχείρημα το οποίο αναμασάνε διαρκώς είναι ότι σε περίπτωση καταγγελίας του μνημονίου ή της δανειακής συμβάσεως θα διακοπεί η χρηματοδότηση με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις.



Είναι απίστευτο το θράσος τους αφού στην παραπάνω φράση υπάρχουν 3 ασύστολα ψεύδη.

Πρώτον δεν είναι δυνατόν να καταγγελθεί το μνημόνιο. Το μνημόνιο είναι ένας νόμος ο οποίος μπορεί πολύ απλά να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από κάποιον άλλο.

Δεύτερον, μπερδεύουν συνεχώς εσκεμμένα το μνημόνιο με την δανειακή σύμβαση. Να θυμίσουμε ότι η πρώτη δανειακή δεν ήρθε ποτέ στην Βουλή για κύρωση ενώ η δεύτερη δανειακή σύμβαση ψηφίστηκε μεν ως σχέδιο, δεν ήρθε όμως ούτε αυτή ποτέ στην Βουλή για κύρωση μετά την υπογραφή της όπως θα έπρεπε.

Είναι λοιπόν αδύνατον να καταγγείλεις κάτι το οποίο δεν υφίσταται.

Τρίτον, ας υποθέσουμε ότι η κατάργηση του μνημονίου οδηγεί στην διακοπή της χρηματοδοτήσεως. Ας προσπεράσουμε ελαφρά τί καρδία το γεγονός ότι διακοπή χρηματοδοτήσεως σημαίνει ότι οι τράπεζες των δανειστών μας θα σταματήσουν να χρηματοδοτούνται (σχεδόν όλη η χρηματοδότηση σε αυτές καταλήγει και όχι για τις εσωτερικές μας ανάγκες), ας προσπεράσουμε το γεγονός ότι το υπό κατάρρευση ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα θα αντέξει τους βαναύσους αυτούς κραδασμούς, ότι τα spreads χωρών όπως η Ισπανία και Ιταλία δεν θα απογειωθούν, ότι το ευρώ δεν θα καταρρεύσει εν μία νυχτί, και ότι τέλος πάντων δεν θα ανοίξει μύτη.

Ύστερα λοιπόν από αυτές τις 'ρεαλιστικές' υποθέσεις ας θεωρήσουμε ότι πράγματι η χρηματοδότηση διακόπτεται βιαίως. Στην περίπτωση αυτή είναι προφανές ότι σταματάμε να εξυπηρετούμε το χρέος μας και προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα στηριζόμενοι αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις.

Πόσο όμως είναι το πρωτογενές έλλειμα πού ακόμη και οι δυνάμεις κατοχής παραδέχονται; Δύο δις. Μας λείπουν δηλαδή δύο δις όχι για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά για να καλυφθούν όλες οι δαπάνες του κράτους ήτοι παιδεία, νοσοκομεία, στρατός, μισθοί, συντάξεις κλπ.

Τι θα γίνει αντίθετα στην περίπτωση πού εκλεγεί η ΝΔ και συνεχιστεί η εφαρμογή του μνημονίου; Η χρηματοδότηση θα συνεχιστεί αλλά θα πρέπει να κάνουμε άμεσα περικοπές 15 δις. Με άλλα λόγια είναι πιο εύκολο να κόψουμε 15 δις παρά να εξοικονομήσουμε 2 δις!!!

Η παράνοια σε όλο της το μεγαλείο!!!

Βέβαια οι άνθρωποι δεν είναι παρανοϊκοί . Εμάς θέλουν να τρελάνουν. Το μόνο πού τους ενδιαφέρει είναι η προάσπιση των συμφερόντων των ξένων αφεντικών τους ενώ αδιαφορούν παντελώς για την δολοφονία ενός ολοκλήρου λαού. Ο απόλυτος ορισμός του δοσιλογισμού.

Είμαι 41 ετών και έχω να ψηφίσω από το 1989. Ήμουν τυχερός γιατί από νωρίς κατάλαβα ότι όλο αυτό το σκηνικό της δήθεν δημοκρατίας πού έχουν στήσει δεν είναι τίποτα άλλο από ένα προκάλυμα για μία άθλια ολιγαρχία πού νέμεται τον πλούτο της χώρας μας. Αρνήθηκα να λάβω μέρος στο σιχαμένο και στημένο παιχνίδι τους πού θρασύτατα είχαν ονομάσει Δημοκρατία.

Στις εκλογές όμως της 17ης Ιουνίου αποφάσισα να δώσω το 'παρών'. Το δίλημμα είναι σαφές: Υποταγή ή Ελευθερία. Με τον εκλογικό νόμο - έκτρωμα πού έχουν κατασκευάσει δεν μας αφήνουν κανένα περιθώριο στο να ψηφίσουμε ελεύθερα. Ή θα κερδίσουν οι δυνάμεις του δωσιλογισμού και του ξεπουλήματος ή θα ορθώσουμε ανάστημα και θα κερδίσει η ελπίδα.

Ο Σύριζα είτε συμφωνούμε είτε όχι με τις θέσεις του, αυτήν την στιγμή εκφράζει την αντίσταση ενός λαού στις δυνάμεις κατοχής. Δεν είναι δυνατόν από το 4% να φλερτάρει με το 32% φεύγα, επειδή ξαφνικά όλοι εμείς καταλάβαμε ότι αυτά πού τόσον καιρό έλεγε το συγκεκριμένο κόμμα ήταν ορθά. Η εκτίναξη του Σύριζα οφείλεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο γεγονός ότι λέει ΟΧΙ στο ξεπούλημα και την υποταγή ενός λαού καθώς και στην λαϊκή απαίτηση για την παραδειγματική τιμωρία όσων μας οδήγησαν ως εδώ.

Υπάρχουν πολλά με τα οποία δεν συμφωνώ, όπως και η πλειοψηφία αυτών πού θα ψηφίσουν Σύριζα. Θέλω όμως να πιστεύω ότι ιεραρχώ σωστά. ΠΡΩΤΑ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ. Πρώτα θα διώξουμε τους κατακτητές και τούς εδώ υποτακτικούς τους και μετά θα λύσουμε τα κακώς κείμενα της χώρας μας (άκρατος συνδικαλισμός, κομματικοποίηση των πάντων, διεφθαρμένο δημόσιο) τα οποία θρασύτατα και χωρίς καμία αιδώ μάς τα παρουσιάζουν ως τις αιτίες της κρίσεως. Σε επόμενο άρθρο μας θα αναλύσουμε ότι είναι τελείως διαφορετικό πράγμα τα κακώς κείμενα της χώρας μας και τελείως διαφορετικό οι αιτίες της κρίσεως πού τόσο πολύ βολεύει τα καθεστωτικά ΜΜΕ να τα παρουσιάζουν ως ένα και το αυτό.

Έτσι για παράδειγμα πρώτα θα σωθούμε και μετά θα αντιμετωπίσουμε το τεράστιο πρόβλημα που λέγεται μεταναστευτικό.

Κατηγορείται ο Σύριζα από τα τέως μεγάλα κόμματα για τις θέσεις του για το μεταναστευτικό. Ποιός όμως έφερε όλους τους μετανάστες στην Ελλάδα; Ποιός έλεγε ότι καλωσορίζουμε τους μετανάστες στην χώρα μας και περιμένουμε με χαρά και άλλους; Ποιος ψήφισε το νόμο για την απόδοση ελληνικής ιθαγενείας στους μετανάστες; Ο Σύριζα;

Με τον ίδιο τρόπο πού μας κατέστρεψαν οικονομικά όλα αυτά τα χρόνια και τώρα μας τρομοκρατούν ότι αν δεν τους ψηφίσουμε δεν θα μας σώσουν!!! έτσι και με τους μετανάστες αφού αυτοί επέτρεψαν την αθρόα εισαγωγή τους, τώρα μας καλούν να τους ψηφίσουμε για να μας απαλλάξουν από αυτούς!!!

Όχι μόνο δεν έχουν σκοπό να διώξουν τους παρανόμους μετανάστες, αντιθέτως έχουν ξεκινήσει ήδη να σχεδιάζουν Ελεύθερες Οικονομικές Ζώνες (ΕΟΖ) όπου για ένα κομμάτι ψωμί τόσο οι μετανάστες όσο και οι Έλληνες θα εργάζονται για να ανέβει επιτέλους ο ανταγωνισμός της ελληνικής οικονομίας!!!

Ομοίως κατηγορούν τον Σύριζα για ανθελληνική πολιτική στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής. Ποιοί; Οι υπαίτιοι των Ιμίων; Αυτοί πού έχουν αφήσει την Θράκη να γίνει ένα νέο Κόσσοβο; Αυτοί πού τόσα χρόνια δεν τόλμησαν να επεκτείνουν τα χωρικά μας ύδατα από τα 6 στα 12 μίλια; Αυτοί πού ξαφνικά ανακάλυψαν την ΑΟΖ; Έχουν και το θράσος οι δωσίλογοι να παρουσιάζονται ως πατριώτες!

Πολιτικάντηδες και αγύρτες του αισχύστου είδους.

Οι ίδιοι κατηγορούν τον Σύριζα ότι έχει στρογγυλέψει τις θέσεις του όσον αφορά την καταγγελία του μνημονίου. Όσον αφορά όμως τις θέσεις του στο μεταναστευτικό θεωρούν ότι παραμένουν το ίδιο επικίνδυνες για τον τόπο. Μα είναι δυνατόν ένα κόμμα πού θα εκπροσωπεί ένα τόσο μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού να πάει κόντρα στο ρεύμα, αφού είναι πια καθολική απαίτηση να δωθεί λύση στο μεταναστευτικό;

Όπως εμείς, ο απλός λαός επέβαλλε την αλλαγή στην οικονομική πολιτική με την κατάργηση του μνημονίου έτσι πάλι εμείς θα επιβάλλουμε την επίλυση του μεταναστευτικού. Ο Σύριζα θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να υιοθετήσει πέραν της κοινωνικής δικαιοσύνης πού τώρα πρεσβεύει και τον καλώς εννοούμενο πατριωτισμό.

Είναι η πρώτη φορά πού ο λαός επιβάλλει την ατζέντα της πολιτικής και όχι οι πολιτικοί.

Για αυτόν και μόνο τον λόγο νομίζω ότι αξίζει κανείς να πάει να ψηφίσει. Αξίζει να πάει να ψηφίσει ΟΧΙ στην υποθήκευση και υπουδήλωση της χώρας μας. Στις 17 Ιουνίου έχουμε μοναδική ευκαιρία να γκρεμίσουμε το σαθρό σύστημα. Τώρα είναι η ευκαιρία μας! Ας μην την αφήσουμε να πάει χαμένη. Ας τους στείλουμε στον αγύριστο!

ΥΓ*: Ας θυμηθούμε τι έλεγε η αείμνηστη Μαλβίνα το 1996 και πώς επιβεβαιώνεται σήμερα: 'Εθνική απονεύρωση εκσυγχρονισμένε μου Έλληνες. Αυτό μας περιμένει. Και πώς θα γίνει; Από ποιούς; Ε από ανθρώπους πού νομίζουν ότι η χώρα μας είναι μία ευρωπαϊκή εταιρεία αγνοώντας την αιματηρή ιστορίας της. Από πληρωμένους κονδυλοφόρους θα γίνει, πού προσπαθούν να μας κομπλάρουν ότι δεν είμαστε και τόσο Ευρωπαίοι.

Οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι πού κόμισαν μία πρόταση ζωής στον κόσμο. Κι ακόμα το διατηρούμε μέσα μας το βίτσιο. Και ακόμα είτε συνειδητά, είτε και ανεπίγνωστα νοηματοδοτούμε τον κόσμο, την ιστορία και τον πολιτισμό κι ας λένε ότι θένε'.

* Αντιγραφή από την εφημερίδα 'Το ΧΩΝΙ', τεύχος 8.

Jimi Hendrix-'If 6 Was 9'-1968


Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Ετσι θα πάμε ως τις εκλογές ...


Δευτέρα, 11 Ιουνίου 2012


Πώς να τρομάξετε τον κόσμο.


Είστε δημοσιογράφος και θέλετε να κάνετε μια πλάκα ή μήπως πρέπει η είδηση να συμφωνεί με τη θέληση σας; 
Σας λένε iefimerida.gr ; 

Απλό: 


1) Παίρνετε ένα τηλεγράφημα του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων.


2) Το μεταφέρετε στην Ελληνική και αλλάζετε τον τίτλο από: «Grèce: Quand la drachme reverrait le jour»  που ελεύθερα μεταφράζεται σε «Ελλάδα: Όταν η δραχμή θα ξαναέβλεπε τη μέρα» ή «Ελλάδα: Όταν η δραχμή θα ξαναγεννιόταν» στον πολύ πιο χρήσιμο για την δημιουργία εντυπώσεων «Le Monde: Αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάδα θα πάει στη δραχμή»  

http://goo.gl/mQUwz

Το ίδιο το άρθρο βέβαια, πουθενά δεν λέει κάτι τέτοιο, αλλά μάλλον εστιάζει στον κίνδυνο της ακυβερνησίας.

3) Επικαλείσθε μια έγκυρη εφημερίδα όπως η Le Monde δυο φορές στην «μετάφραση»,    αν και πουθενά δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο στο τηλεγράφημα, ώστε να αποκτήσει η μόλις «ρετουσαρισμένη» είδηση αξιοπιστία και... έτοιμοι.

Αποστολή εξετελέσθη.

Να χαιρόμαστε αμερόληπτη δημοσιογραφία.

Με τις υγείες μας.