Την Παρασκευή 04
Μαΐου 2012 έγραφε:
«Ο Τσίπρας έχει επίσης την εκφορά λόγου μιας εποχής που
συγχέει την αερολογία με την άποψη και την αυθάδεια με την αμφισβήτηση. Αλλά
και που αισθάνεται ότι τίποτε δεν μπορεί να την απειλήσει. Στην Κουμουνδούρου
δεν περίμεναν τον Νοέμβριο του 2009 ότι η άνοδος του spread θα οδηγήσει την
Ελλάδα στην πόρτα του ΔΝΤ. Οπως δεν περιμένουν και τώρα ότι θα πάμε στη δραχμή.
Και όταν η τύχη σου δουλεύει για σένα - και βλέπεις τον δικομματισμό να βγάζει
μόνος του τα μάτια του -, δεν πιστεύεις ότι αυτή θα αλλάξει ποτέ. Το «γέμισμα»
του Αλέξη είναι ευθύνη και του Γιώργου Παπανδρέου. Ο πρόεδρος του ΣΥΝ μεγάλωσε
χάρη σε όλες αυτές τις προσκλήσεις από τον πρώην πρωθυπουργό για τετ α τετ
συναντήσεις και συσκέψεις αρχηγών που ήταν μια ανεγκέφαλη άσκηση συναίνεσης,
φτιαγμένη για αυτούς που δεν είχαν ποτέ την παραμικρή διάθεση να συναινέσουν.
Με τον Βενιζέλο, όπως αποδείχθηκε όταν ο Αλέξης κατάπιε τα περί «ομερτά» στη
συζήτηση στη Βουλή, τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα. Αλλά όταν ο Βαγγέλης πήρε
την κατάσταση στα χέρια του, το κλίμα στην κοινωνία είχε ξινίσει.»
Ο ίδιος, λιγες μόλις
μέρες μετά (Τετάρτη 09 Μαΐου 2012), έγραφε:
“ΑΝ ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τη σβελτάδα του τίγρη, αυτό οφείλεται σε
δύο λόγους. Το μεγαλύτερο μέρος του κεντροαριστερού ακροατηρίου είναι, πρώτον,
εξαγριωμένο με τις πολιτικές του Μνημονίου και, δεύτερον, ονειρεύεται μια άλλη
κυβέρνηση. Μια διακυβέρνηση αριστερή που να σπάσει τα δεσμά της λιτότητας. Το
σχετικό σύνθημα του Αλέξη έκανε θραύση. Και η διερευνητική εντολή έρχεται να το
εικονογραφήσει. Ο Κουβέλης δεν μπορεί λοιπόν να αρνηθεί την προοπτική μιας
τέτοιας διακυβέρνησης. Γι' αυτό και είπε χθες «ναι» σε μια κυβέρνηση αριστερής
συνεργασίας… ΑΛΛΑ ο τίγρης τα 'χει φροντίσει όλα. Ο Τσίπρας ζητάει τη μάνα τους
και τον πατέρα τους από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ - να πάρουν πίσω τις υπογραφές τους για το
δεύτερο Μνημόνιο.”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου