«Ξέρεις τι σημαίνει μια σημαία κρεμασμένη ανάποδα;» ρωτά ο Τόμι Λι Τζόουνς τον μεξικανό μετανάστη στην «Κοιλάδα του Ηλά». «Είναι ένα διεθνές σήμα κινδύνου. Σημαίνει ότι έχουμε προβλήματα στη χώρα, πως δεν μπορούμε να σώσουμε τον κώλο μας μόνοι μας και ότι χρειαζόμαστε κάποιον απέξω να έρθει να μας βοηθήσει. Λέει πολλά μια ανάποδη σημαία...».
Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου
Οι «αντιμνημονιακοί» νίκησαν στην χθεσινή Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, ενώ στην Ελλάδα σχημάτισαν ξανά κυβέρνηση οι «μνημονιακοί»!
Παράδοξο; Όχι, απλώς Ελληνικό.
Είπαμε, ο άγνωστος, ανώνυμος σημείωσε ορθά στον τοίχο: « Έλληνας δεν γεννιέσαι, ούτε γίνεσαι… καταντάς»!
Η χθεσινοβραδινή κατάληξη της Συνόδου Κορυφής έδειξε τι σημαίνει σύγχρονη Ελληνική κατάντια. Απευθείας από τα ταμεία στήριξης θα αντλούν οι υπό……….
πτώχευση χώρες της Ευρωζώνης, ώστε να μειώσουν το κόστος δανεισμού τους, σε αντίθεση με την περίπτωση της Ελλάδας. Δίχως μνημόνια προτεκτορατοποίησης θα πορευθούν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι που βρίσκονται στην ίδια και χειρότερη κατάσταση με την Ελλάδα, όταν αυτή έτρεχε στο ΔΝΤ και όταν θριαμβολογούσε για την σωτηρία της μέσω ατομικών μηχανισμών διασυρμού, εσωτερικής υποτίμησης, φτωχοποίησης, διόγκωσης του δημόσιου χρέους και κρατικής υποτέλειας αποικιακού χαρακτήρα.
Το μέτρο, στο βαθμό που εφαρμοστεί, αποτελεί καζινοκαπιταλιστική μέθοδο διασφάλισης του ίδιου μοντέλου ανάπτυξης που ακολουθείται με αντιπληθωριστική μεθοδολογία και θα καταλήξει στην έμμεση μεταφορά βαρών στους εθνικούς προϋπολογισμούς για την διάσωση των τραπεζών Και μάλιστα με το μεγαλύτερο μέρος να επωμίζονται οι ισχυρές χώρες παραγωγής πλεονάσματος. Στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα της Συνόδου αποτελεί άλλη μια «νίκη στα σημεία» του χρηματοπιστωτικού λόμπυ εις βάρος κυρίως των Γερμανών, οι οποίοι υποχωρούν βήμα-βήμα, διατηρώντας όμως το στρατηγικό τους πλεονέκτημα – συνεχίζοντας δηλαδή να έχουν προνομιακή θέση στις χρηματικές ροές και άρα σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
Με την εξειδίκευση και ολοκλήρωση του νέου αυτού μηχανισμού ανακεφαλαιοποίησης του τραπεζικού συστήματος στην ΕΕ, η Ελλάδα θα μπορεί να αποβληθεί άνετα από την Ευρωζώνη, δίχως να υπάρξουν τραγικές για το ευρώ και τις ευρωπαϊκές τράπεζες συνέπειες. Αυτή η συμφωνία, με άλλα λόγια, δημιουργεί μια ομπρέλα προστασίας των ευρωπαϊκών τραπεζών από το ενδεχόμενο στάσης πληρωμών από την μεριά της Ελλάδα. Τούτο φέρνει πιο κοντά – δομεί στην πραγματικότητα – την υπό όρους έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, την στιγμή κατά την οποία οι επαπειλούμενες με πτώχευση χώρες θα παραμείνουν υπό γερμανικούς (δημοσιονομικούς) όρους σε αυτήν. Η εξαίρεση της Ελλάδας, τώρα μεταβάλλεται σε απόλυτη καραντίνα εντός της ευρωζώνης και σε αποκλεισμό από θεωρητικά τουλάχιστον ευνοϊκότερες πρόνοιες για τον ελληνικό λαό. Σε κάθε περίπτωση ενώ οι υπόλοιπες κυβερνήσεις της περιφέρειας τουλάχιστον διατηρούν ένα κρίσιμο μέγεθος διαπραγματευτικής ικανότητας, η ελληνική φρόντισε να παραδοθεί άνευ όρων.
Και αυτό παγιώθηκε με την ψήφο του ελληνικού λαού. Ανάποδα ψήφισε το εκλογικό σώμα. Αυτή ειδικά την περίοδο έπρεπε να φέρει δυνάμεις αναθεωρητικές στο προσκήνιο και όχι να διατηρήσει εκείνους που δολίως χρεοκόπησαν την χώρα. Όπως θα έπρεπε να καταλαβαίνουν ακόμη και τα μικρά παιδιά, τούτοι δεν θα μπορούσαν να διαπραγματευτούν τίποτε άλλο με τους εταίρους μας και το ευρωπαϊκό κέντρο παρά την παραμονή τους στα πράγματα, «πάση θυσία» για τον ελληνικό λαό. Ψηφίσατε διαπραγμάτευση των Ελλήνων μεταπρατών για την παραμονή τους στην εξουσία, με ότι αυτό συνεπάγεται, και όχι διαπραγμάτευση για την αναβάθμιση του στάτους της Ελλάδας στην Ένωση. Ψηφήσατε υπέρ τη συντήρησης του καθεστώτος διαπλοκής και όχι υπέρ της προόδου! Ψηφίσατε υποτέλεια και δώσατε το φιλί της ζωής στην διαπλοκή! Δεν είναι η ελληνική αστική τάξη σαν την Ιταλική, την Ισπανική ή την Ιρλανδική. Η Ελληνική ηγεμονεύουσα ελίτ είναι τριτοκοσμική, παρασιτική και απολύτως δορυφορικής κουλτούρας. Είναι αντιπαραγωγική, διεφθαρμένη και λαθρόβια. Μόνον που αυτήν ψηφίσατε, έστω δειλά-δειλά, αλλά με επίγνωση της λειτουργίας του καλπονοθευτικού εκλογικού συστήματος που θα τους διατηρούσε στα πράγματα.
Σήμερα, η χώρα χάνει μια κρίσιμη ευκαιρία να κερδίσει χρόνο στην Ευρωζώνη. Η ολοκλήρωση του νέου θεσμικού συστήματος που θα επιτρέπει την απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από ένα νέο ουσιαστικά ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, δείχνει την πόρτα εξόδου στην Ελλάδα. Προσχήματα θα βρεθούν μπόλικα. Τα περισσότερα μάλιστα είναι έτοιμοι να αποδεχθούν μαζοχιστικά όλοι οι νεοφιλελεύθεροι φονταμενταλιστές στην χώρα μας (κεντροδεξιοί και κεντροαριστεροί). Άλλωστε αυτοί αναζήτησαν τα μνημόνια και τον ατομικό μηχανισμό για την Ελλάδα, ώστε να επιβάλουν την πολιτική ξεπουλήματος, αναδιανομής από κάτω προς τα επάνω και διασφάλισης της υπερσυσσώρευσης, την οποία (πολιτική) στην πραγματικότητα ήθελαν/επεδίωκαν, αλλά δεν μπορούσαν να νομιμοποιήσουν δίχως την διακυβερνητική παρέμβαση της τρόικας.
Όμως αυτούς διατηρήσατε στο τιμόνι της χώρας. Φοβηθήκατε, οι περισσότεροι, την άλλη πιθανότητα. Φοβηθήκατε να χαράξετε με την ψήφο σας μια νέα μεταπολίτευση. Φοβηθήκατε να δώσετε την ευκαιρία να υπάρξει μια πραγματικά νέα διακυβέρνηση στο τόπο, με πιθανότητες να ασκήσει πράγματι στρατηγικά πολιτική με διάθεση χειραφέτησης. Φοβηθήκατε μήπως μια μορφή ριζοσπαστικής διαπραγμάτευσης οδηγήσει στην δραχμή! Δεν μπορέσατε να καταλάβετε ότι χίλιες φορές καλύτερα να είχε καταλήξει εκεί η υπόθεση μέσω σύγκρουσης συμφερόντων με την ευρωπαϊκή ελίτ, πάρα διολισθαίνοντας μέσω μιας διαδικασίας διεύρυνσης της εσωτερική υποτίμησης, που αφυδάτωσε την αγορά, την πολιτική και τον πολιτισμό (αν προτιμάτε) στην πατρίδα μας, με παράλληλη ακόμη μεγαλύτερη στρέβλωση του παραγωγικού μοντέλου και της λειτουργίας του δημοσίου.
Από εδώ και πέρα δεν υπάρχουν ουσιαστικά περιθώρια διαπραγμάτευσης, στο πλαίσιο που ετέθησαν προεκλογικά από την κυβερνητική σύμπραξη ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Μόνον μια εντελώς διαφορετική κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, θα μπορούσε να επανατοποθετήσει το ελληνικό ζήτημα σε άλλη βάση εντός της ΕΕ, υπό τις σημερνές άκρως αρνητικές συνθήκες!. Αν δεν επιλεγεί αυτή η λύση, η προβλεπόμενη περεταίρω περιθωριοποίηση της χώρας μας στην Ένωση θα ισοδυναμεί με θυσία του Ελληνικού λαού υπέρ του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος και της παγκόσμιας χρηματαγοράς. Αυτό ψηφίσατε; Αυτό σήμαινε «παραμονή στο ευρώ πάση θυσία»; Την «θυσία» την διασφαλίσατε στον βωμό του καζινοκαπιταλισμού, το «ευρώ» όμως; Μάλλον δεν καταλάβατε ότι το ευρώ δεν είναι ένα και ότι «παίζει» με διαφορετικά εθνικά χρώματα. Το ελληνικό ευρώ μετατρέπεται σε μαύρο από γκρίζο, μετά την Σύνοδο αυτή! Μάλλον σας διέφυγε ότι μετά το ξεπούλημα σε εξευτελιστικές τιμές (πιο εξευτελιστικές δεν γίνεται) της εναπομείνασας δημόσιας περιουσίας, έρχεται και δεύτερο κύμα πτώχευσης και συντεταγμένη έξοδος …
Δεν έχει τόσο σημασία [έχει και παρά έχει, αλλά έτσι το λέω (!)] αν αυτό οδηγήσει σε μια «μεταβατική χούντα», σημασία έχει ότι, όπως πάντα στους μοντέρνους καιρούς, η «δημοκρατική» πολιτική συμμετοχή του λαού στα κοινά μέσω γενικών εκλογών, σε περιόδους πολιτικοοικονομικής κρίσεως, γίνεται αποφασιστικός παράγοντας υποχώρησης του λαϊκού συμφέροντος. Τι ειρωνεία! Όπως η «ειρωνεία» να κερδίζουν στην ΕΕ οι «αντιμνημονιακοί», και να θριαμβολογούν στην Ελλάδα οι «μνημονιακοί», για την «ήττα» της Μέρκελ, που αποτελεί και την δική τους πολιτική ήττα ( δίχως εισαγωγικά εδώ)!! Αυτό αποκαλείται εκδήλωση ηθικού ξεπεσμού. Η ηθική, ξέρετε, συσχετίζεται και με την αντίληψη της πραγματικότητας, με τον ρεαλισμό, όπως λέμε λαϊκά. Στην χώρα μας οι κυβερνώντες παλάβωσαν, λόγω ηθικού ξεπεσμού και έτσι μοιάζει να έχουν χάσει την επαφή τους με την πραγματικότητα. Λες να συμβαίνει το ίδιο και με τον ελληνικό λαό; Αν συμβαίνει, τότε μην ψάχνεις το νόημα για την ελληνική κρίση στις Συνόδους Κορυφής!