Τώρα - Ισόβια στον Παπαγεωργόπουλο
Πρώτη καταχώρηση: 27/02/2013 - 13:43
Τελευταία δημοσίευση: 13:43Πολιτική
Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013
Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013
Ο ..."ΑΣΧΕΤΟΣ" ΛΕΝΙΝ
ΚΑΙ ΟΙ ...ΠΟΥΡΟΙ "ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ" ΑΡΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΦΥΟΥΣ ΤΟΥ "ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΩΝ ΣΤΑΔΙΩΝ" - ΔΙΑΣΠΑΣΤΕΣ ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΕΘΝΙΚΟΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΚΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΛΑΪΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ!!!...
Πηγή
Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013
(Παρ’ όλα αυτά, θα πάω στη διαδήλωση.)
Απεργία! Ουάου!
Νέα 24ωρη πανελλαδική απεργία κήρυξαν για αύριο Τετάρτη η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Όλοι οι κλάδοι κατεβαίνουν στην απεργία με διαφορετικά αιτήματα, γιατί ο καθένας είναι στην καρακοσμάρα του και νοιάζεται μόνο για να σώσει τον κώλο του.
Η γενική απεργία κρίθηκε απαραίτητη από τα κομματόσκυλα και τους εργατοπατέρες γιατί πρέπει να εκτονωθεί η ένταση που υπάρχει στην κοινωνία, ώστε να μην κινδυνέψει το καθεστώς.
Όλοι ξέρουν πως με μια γενική απεργία διαρκείας η κυβέρνηση θα πέσει σε λίγες ημέρες αλλά δεν το θέλουν αυτό γιατί θα χάσουν τα προνόμιά τους, οπότε κάνουν 24ωρες απεργίες για να κάνουν οι εργαζόμενοι παρέλαση και περιφορά των πανό στο κέντρο της Αθήνας, να εκτονώνονται φωνάζοντας ντεμέκ επαναστατικά συνθήματα –του στυλ «Εμπρός λαέ μην σκύβεις το κεφάλι – Ξεκινά το τούρκικο και θα το χάσεις πάλι»-, και μετά να πηγαίνουν για φραπέ, φαΐ, Σουλεϊμάν και νάνι.
Οι απεργιακές διαδηλώσεις είναι όλο και πιο αδύναμες, αφού οι εργαζόμενοι μειώνονται διαρκώς και οι άνεργοι προτιμούν να κάθονται να κλαίνε τη μοίρα τους από το να τρέχουν να διαδηλώνουν για να μην χάσουν μέρος του μισθού τους τα λαμόγια που διόρισαν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει πολλά στην απεργία, για να ανεβάσει το ποσοστό του στις δημοσκοπήσεις, και προσπαθεί να πείσει τους εκατοντάδες χιλιάδες οπαδούς του ΠΑΣΟΚ -που έχουν λατρέψει τώρα τελευταία τον ΣΥΡΙΖΑ- να κατέβουν στη διαδήλωση και να το παίξουν επαναστάτες που παγιδεύτηκαν επί δεκαετίες στο δημόσιο και τους ακριβούς καναπέδες από τους πανούργους πολιτευτές του ΠΑΣΟΚ, αν και οι ίδιοι ήταν φτιαγμένοι για μεγάλα πράγματα επειδή είναι αδικημένες μεγαλοφυΐες.
Το ΚΚΕ δεν θα περιφρουρήσει αύριο τη Βουλή από τους αναρχικούς και τους άλλους διαδηλωτές -επειδή τα ποσοστά του έχουν πέσει πολύ και υπάρχει ο κίνδυνος να μείνει εκτός Βουλής και να χάσει την κρατική επιχορήγηση του καπιταλιστικού καθεστώτος-, ενώ υπάρχει η πιθανότητα να πέσει και λίγο σπρωξίδι με τα ΜΑΤ, για τις ανάγκες της τηλεόρασης αλλά και για να αποδείξει το ΚΚΕ πως είναι επαναστατικό, αν και οι απολυμένοι και οι απλήρωτοι του Ριζοσπάστη μάλλον θα απουσιάζουν από την αυριανή διαδήλωση, γιατί είναι άνεργοι και άφραγκοι, οπότε δεν μπορούν πια να θεωρούνται κομουνιστές.
Τρία σχεδόν χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας, όποιος περιμένει λύση από τα υπάρχοντα κόμματα και τις παρελάσεις των ξεπουλημένων εργατοπατέρων στο κέντρο της Αθήνας, να πάει να κοιταχτεί σε κάνα γιατρό.
Η μόνη λύση είναι στάση πληρωμών από μέρους μας, γενική απεργία διαρκείας και να κατέβουν οι πολίτες στο Σύνταγμα ενωμένοι, χωρίς κομματικές σημαίες, απαιτώντας ισότητα, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια.
Θέλω να εκφράσω τον σεβασμό μου σε αυτούς που αντιστέκονται πραγματικά και σε όσους αγωνιστές βρίσκονται στις φυλακές, και κλίνω ευλαβικά το γόνυ στη μνήμη των ανθρώπων που αντιστάθηκαν και έπεσαν υπερασπιζόμενοι τη Δημοκρατία.
(Παρ’ όλα αυτά, θα πάω στη διαδήλωση.)
http://pitsirikos.net/2013/02/%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CE%BF%CF%85%CE%AC%CE%BF%CF%85/
Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013
Μάθανε ότι διασπαζόμαστε, πλακώσαν και οι τράπεζες...
KORAKI BANK
February 17th, 2013 | Author: kartesios
Πρόστυχες πρακτικές μιας ανήθικης οικονομίας. Μάθανε ότι διασπαζόμαστε, πλακώσαν και οι τράπεζες. Δε μας έφταναν οι υπόλοιποι διαχωρισμοί που κατακερματίζουν τους πολίτες κάνοντας αδύνατη κάθε συλλογική, δυναμική αντίδραση, χώθηκαν και οι τραπεζίτες να επιδιώξουν έναν ακόμη διαχωρισμό.
Σε «μελέτη» της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών αναφέρεται ότι «Οποιαδήποτε οριζόντια, γενικευμένη και χωρίς κριτήρια περικοπή του τραπεζικού χρέους του ιδιωτικού τομέα (δηλαδή των τραπεζικών δανείων σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά), ακόμα και σε περιόδους οικονομικής κρίσης οδηγεί σε ανακατανομή του εισοδήματος εις βάρος εκείνων που δεν έχουν δανειστεί ή αποπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους κανονικά, νοθεύει τον υγιή ανταγωνισμό, και υπονομεύει τα συναλλακτικά ήθη».
Ξαφνικά οι τράπεζες αγάπησαν εκείνους που δεν έχουν δανειστεί. Δηλαδή αγάπησαν όσους δεν είναι πελάτες τους! Παρανοϊκό, αλλά οι τραπεζίτες είναι ικανοί να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε επιχείρημα για να μην κουρευτούν τα δάνεια, για να μη χάσουν ούτε μισό ευρώ, για να μη θυσιάσουν τίποτα ως αντάλλαγμα για όσα δισ. ευρώ τους χαρίστηκαν και φορτώθηκαν στις πλάτες μας.
Ξεχνάνε οι τραπεζίτες ότι αυτοί που δεν έχουν δανειστεί από τις τράπεζες, δανείστηκαν υποχρεωτικά από τη Γερμανία και τους υπόλοιπους δανειστές της Ελλάδας. Αυτά τα δάνεια τα φορτώθηκαν δίχως να τα θέλουν. Από αυτά τα δάνεια δεν πήγε ούτε σεντ στην τσέπη των δανειζόμενων, αλλά όλα πήγαν στις τράπεζες οι οποίες βρέθηκαν να μη χρωστάνε σε κανέναν. Χρωστάνε όμως αυτοί που δεν πήραν ποτέ δάνειο και τώρα κερδίζουν την «αγάπη» των τραπεζιτών.
Λυπήθηκαν ξαφνικά οι τραπεζίτες τους πολίτες που δεν πήραν ποτέ δάνειο από τράπεζα. Τους νοιάζονται. Τους προφυλάσσουν τώρα. Αρνούνται να κουρέψουν το υπερτοκισμένο χρέος όσων αδυνατούν να ξεπληρώσουν τα δάνειά τους, για να προστατέψουν λέει από την αδικία όσους δεν πήραν δάνειο! Μα όσοι δεν πήραν δάνειο, δε σημαίνει ότι δεν έκαναν ποτέ αίτηση. Απλώς τους απέρριψαν! Δεν τους εμπιστεύτηκαν ως πελάτες επειδή δεν είχαν ένα σπίτι να υποθηκεύσουν και να τους το κλέψουν στη δύσκολη ώρα. Τους άφησαν να πεθάνουν επειδή δεν είχαν χρήματα να χειρουργηθούν για τον καρκίνο τους. Τώρα ξαφνικά τους προστατεύουν; Πόσο άθλιοι είστε ρε τραπεζίτες;
Γράφουν οι τραπεζίτες στη «μελέτη» τους: «Λαμβάνοντας υπόψη ότι μόνο ο μισός ελληνικός πληθυσμός έχει σήμερα δάνεια και το 80% αυτών εξυπηρετούνται εγκαίρως, η χαριστική συμπεριφορά έναντι τμήματος των πιστωτών, χωρίς κριτήρια και διαδικασίες, θα οδηγούσε σε μεγάλη ανακατανομή του εισοδήματος και σημαντικές αδικίες σε βάρος αυτών που δεν έχουν δανειστεί ή/και είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν».
Ποιος μισός πληθυσμός ρε άθλιοι τύποι; Το παρουσιάζουν σαν να ζει ο κάθε Έλληνας μόνος του και πήραν οι μισοί δάνειο, ενώ οι άλλοι μισοί δεν πήραν. Σε ένα παντρεμένο ζευγάρι, πήρε ο ένας δάνειο. Είναι οι «μισοί»; Σε μία τετραμελή οικογένεια πήρε μόνο ο ένας. Είναι οι «μισοί»; Σε ποια οικογένεια σήμερα δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει πάρει δάνειο; Ποιους υποτίθεται ότι προστατεύετε στην τετραμελή οικογένεια; Τους άλλους τρεις που ζουν το ίδιο δράμα με τον τέταρτο της οικογένειας που πήρε το δάνειο στο όνομά του;
Και άραγε ποιο είναι το 80% που εξυπηρετούν εγκαίρως τα δάνειά τους; Τα «κόκκινα» δάνεια είχαν ξεπεράσει το 25% τον Δεκέμβριο του 2012. Για να χαρακτηριστεί «κόκκινο» ένα δάνειο πρέπει να μη γίνει καμία κίνηση στην αποπληρωμή επί 3 μήνες. Άρα το 25% αφορά σε «κόκκινα» δάνεια προ 3μήνου του Δεκεμβρίου.
Πόσα «κόκκινα» προστέθηκαν από τον Οκτώβριο; Πόσα από τον Νοέμβριο; Πόσα θα χαρακτηριστούν από τον Ιανουάριο του 2013; Ποιο είναι το 80% που «εξυπηρετούνται κανονικά»; Ποιον κοροϊδεύετε κατάμουτρα; Να δούμε και τη σταδιακή αύξηση των «κόκκινων» δανείων; Από 14,7% του συνόλου που ήταν στο εννεάμηνο του 2011, πήγε στο 15,9% στο τέλος του 2011, για να εκτοξευτεί στο 18,5% στο πρώτο τρίμηνο του 2012. Τα στοιχεία της κλιμακωτής αύξησης των «κόκκινων» δανείων είναι από την Τράπεζα της Ελλάδας.
Να βάλουμε και τον συντελεστή αύξησης της ανεργίας, μαζί με εκείνον της ύφεσης για να δούμε πόσο γρήγορα θα «κοκκινίσει» τουλάχιστον το 50% των τραπεζικών δανείων; Δε βολεύει, φυσικά. Γιατί τότε δε θα μπορούν να ξεχωρίσουν τους Έλληνες σε άλλες δυο ομάδες «καλών» και «κακών» που θα φαγωθούν μεταξύ τους προς όφελος των τραπεζών.
Κι, άλλωστε, αν το πρόβλημα είναι τόσο μικρό ώστε να αντιστοιχεί μόλις στο 20% των δανείων που χορήγησαν οι τράπεζες, γιατί ο Στουρνάρας ετοιμάζει το νέο δώρο του προς τους τραπεζίτες με τη δημιουργία μιας«υπερτράπεζας» στην οποία θα μεταβιβαστούν τα «κακά» δάνεια όλων των τραπεζών είτε προέρχονται από τις τράπεζες που «έσπασαν» στα δύο, όπως της Αγροτικής, του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και της Proton, είτε είναι στο χαρτοφυλάκιο των λεγόμενων συστημικών τραπεζών;
Όταν δημιουργηθεί αυτή η υπερτράπεζα που είναι αίτημα των τραπεζιτών, δε θα φορτωθούν τα χρέη της όλοι οι πολίτες; Σε αυτή την περίπτωση δε θα είναι άδικο για εκείνους που δεν πήραν ποτέ τους δάνειο; Δε θα τους αγαπάνε τότε οι τραπεζίτες; Φυσικά όχι, διότι τότε οι τράπεζες θα έχουν ξεφορτωθεί όλες τις επισφάλειες ώστε να δείχνουν υγιέστατες, ροδομάγουλες και θα οριστικοποιηθεί το γεγονός ότι δε θα τους αγγίξει η κρίση, η οποία εξαιτίας των τραπεζών γιγαντώθηκε. Ακόμη και η Μαφία έχει κανόνες. Ακόμη και στην Άγρια Δύση υπήρχε σερίφης. Εδώ το ξεσκίσαμε εντελώς. Όμως ξέχασα, η αναρχία των τραπεζιτών είναι ευλογία και ανάπτυξη. Η αναρχία των φτωχών, καταστροφή.
http://kartesios.com/?p=113867
Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013
Βάρκιζα δεν θα υπάρξει άλλη!
Εμπρός Λαέ μην σκύβεις το κεφάλι
Να είσαι σίγουρος
Πως Βάρκιζα δεν θα υπάρξει άλλη!
Τρίτη, 12 Φεβρουαρίου 2013
Βάρκιζα δεν θα υπάρξει άλλη!
Γράφει ο Δευκαλίων
Αισίως φτάσαμε στις 12 Φεβρουαρίου. Η ύφεση του Δ΄ τριμήνου δεν ανακοινώθηκε ακόμη. Που θα πάνε όμως; Θέλουν δεν θέλουν θα την ανακοινώσουν και τότε όσοι καλοπροαίρετοι απέμειναν θα καταλάβουν ότι δεν υπάρχει μνημονιακή πολιτική αλλά μνημονιακή λαίλαπα!
Εν τω μεταξύ από την αντιπολίτευση άρχισαν να ψάχνουν και να ρωτάνε για την ιστορία του δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή. Βλέπουμε άγριες διαθέσεις...
Αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι κυβερνητικοί της φιλομνημονιακής συγκυβέρνησης που δηλώνουν με περισσό θράσος ότι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα είναι ακόμα υψηλός!
Σίγουρα στην Γκάνα και την Ακτή Ελεφαντοστού οι κατώτατοι μισθοί είναι μικρότεροι.
Στο μέτωπο της διαπλοκής μαίνεται ο αφανής πόλεμος μεταξύ των επιχειρηματιών κ.κ. Σ. Κόκκαλη και Δ. Μελισσανίδη με αντικείμενο την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ και τον τελικό αγοραστή του Οργανισμού. Οι επιπτώσεις αυτού του πολέμου θα επηρεάσουν αργά ή γρήγορα το εσωτερικό της φιλομνημονιακής κυβέρνησης Σαμαρά, ενώ ταυτόχρονα και η ιδιωτικοποίηση των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ δεν πάει επίσης καλά.
Δηλαδή εν κατακλείδι η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δεν γίνεται στην ώρα που ήταν προγραμματισμένη, ενώ ταυτόχρονα οι βασικές και μεγάλες ιδιωτικοποιήσεις βαλτώνουν. Δύο βασικοί πυλώνες της οικονομικής πολιτικής της μνημονιακής κυβέρνησης Σαμαρά (επανακεφαλαιοποίηση και ιδιωτικοποιήσεις) πιθανότατα κινδυνεύουν με κατάρρευση.
Όμως, όλα αυτά προς ενημέρωση των αναγνωστών μας. Δεν θα λύσουμε εμείς τα προβλήματα της φιλομνημονιακής συγκυβέρνησης Σαμαρά. Αυτό ας το κάνουν τα σαΐνια του Μαξίμου. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να διαλυθούν μία ώρα αρχύτερα.
Όλοι εμείς, όπως έχει προτείνει η στήλη, εφαρμόζουμε την πολιτική της τακτικής οπισθοχώρησης. Αυτή την στιγμή καταγγέλλουμε όσο πιο σκληρά μπορούμε το μνημόνιο και την μνημονιακή πολιτική. Θα έρθει πολύ σύντομα η κατάλληλη ώρα που το αντιμνημονιακό κίνημα θα περάσει στην αντεπίθεση ξεδιπλώνοντας τις...
Όταν λοιπόν έρθει η κατάλληλη ώρα και οι τακτικές συνθήκες το επιτρέψουν θα ξεκινήσει η αντεπίθεση. Υπάρχει πλέον η απαραίτητη πείρα για να επιλεγεί σωστά η ώρα, ο τόπος και ο τρόπος της μεγάλης και αποφασιστικής μάχης. Η τελική μάχη θα δοθεί με τους καλύτερους δυνατούς όρους για να είναι μία νικηφόρα μάχη.
Αυτό το απλό συμπέρασμα στρατηγικής μας το διδάσκει η Ελληνική και Παγκόσμια Ιστορία και αυτό θα εφαρμοσθεί. Παραδειγματικά... Σήμερα είναι 12 Φεβρουαρίου. Επέτειος της συμφωνίας της Βάρκιζας. Της ημέρας δηλαδή που μία ηγεσία, τουλάχιστον ανεπαρκής (Γ. Σιάντος) και πιθανότατα προδοτική (Η. Τσιριμώκος) παρέδιδε ένα από το μεγαλύτερα Εθνικοαπελευθερωτικά αντιναζιστικά κινήματα της Ευρώπης, τον θρυλικό ΕΛΑΣ, σχεδόν αμαχητί στη ξένη επέμβαση.
Πρόφαση, για την τουλάχιστον προδοτική συμφωνία της Βάρκιζας που αφόπλιζε και παρέδιδε στις διαθέσεις των συνεργατών των Γερμανών τους ηρωικούς μαχητές του ΕΛΑΣ, η μάχη και ήττα του ΕΑΜ στην Αθήνα. Μίας αναίτιας και ανώφελης μάχης που δεν χρειάζονταν και δεν έπρεπε να δοθεί στα προάστια και το κέντρο των Αθηνών, ενώ τέλος παρά την ήττα δεν επηρέαζε σε τίποτε την δύναμη και το κύρος του ΕΛΑΣ. Ο ΕΛΑΣ ήταν παντοδύναμος στην Ελληνική ύπαιθρο. Εκεί ήταν το βασίλειο του, εκεί έπρεπε να περιμένει την ξένη επέμβαση και εκεί στα θρυλικά βουνά έπρεπε να επιβάλει τους όρους ειρήνης.
Κλείνοντας το σημερινό μας άρθρο και σε συνδυασμό με τα παραπάνω θα παραφράσουμε το γνωστό σύνθημα:
Εμπρός Λαέ μην σκύβεις το κεφάλι
Να είσαι σίγουρος
Πως Βάρκιζα δεν θα υπάρξει άλλη!
http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/2013/02/blog-post_815.html
Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013
ΠΑΜΕ EUROVISION
Υπενθυμίζεται πως ο Ανδρέας Κουρής αγόρασε τα Metropolis προ τριετίας και αφού πρώτα «κατάφερε» να βάλει την επιχείρηση στο άρθρο 99, εν συνεχεία έκλεισε 13 καταστήματα, αφήνοντας στο δρόμο περί τους 180 εργαζόμενους.
Σύμφωνα με καταγγελίες των απολυμένων, ο επιχειρηματίας Ανδρέας Κουρής ο οποίος εκτός των άλλων είναι και ιδιοκτήτης του MAD TV, «στους μισούς περίπου απολυθέντες αρνείται να καταβάλει δεδουλευμένα και αποζημιώσεις ενώ την ίδια στιγμή βρίσκει χρήματα για να αναλαμβάνει τέτοιες πανάκριβες φιέστες».
Αξίζει να σημειωθεί πως το ποσόν το οποίο θα κοστίσει στον Κουρή η διοργάνωση της Eurovision είναι περίπου αυτό το οποίο εντελώς παράνομα δεν καταβάλλει στους πρώην εργαζόμενους.
Επίσης οι απολυμένοι αφήνουν και σαφέστατες αιχμές για το σύννομο της πρακτικής του Δ.Σ της ΕΡΤ, όχι μόνο για τον τρόπο δηλαδή της απευθείας ανάθεσης αλλά και την επιλογή του συγκεκριμένου προσώπου για το οποίο «εδώ και καιρό βουίζει ολόκληρη η αγορά για τις τεράστιες οφειλές του προς το Δημόσιο, τους εργαζόμενους και πληθώρα πιστωτών».
Κορυφώνοντας λοιπόν τον αγώνα τους, οι απολυμένοι θα πραγματοποιήσουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τον ελληνικό τελικό της Eurovision στο GAZI MUSIC HALL (Πειραιώς & Ιερά Οδό) τη Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου, στις 7:30 μ.μ.
http://www.zougla.gr/greece/article/metropolis-prokliseon-me-paratragouda
Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013
Αγαπάς την Εφορία σου; Απόδειξέ το!
του Αγίου Βαλεντίνου...
ΗΜΕΡΑ ΚΟΙΝΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΣΤΙΣ ΕΦΟΡΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΦΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑΤΣΙΑ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ 3 ΔΕΝ
6ο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ & ΦΟΡΕΩΝ
ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ
ΑΛ.ΑΝΥ.Α.
ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ
ΒΑ ΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ
ΒΑΡΗ ΒΟΥΛΑ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ
ΒΥΡΩΝΑΣ ΑΝΟΙΚΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ
ΓΚΥΖΗ
ΓΛΥΦΑΔΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ ΑΝΟΙΚΤΗ ΛΣ
ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΔΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝ ΑΛΛΗΛ
ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ
ΖΩΓΡΑΦΙΩΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ
ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ
ΘΥΜΑΡΑΚΙΑ ΠΛΑΤΕΙΑ ΛΣ ΙΛΙΟΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ & ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΚΑΜΑΤΕΡΟ ΑΓ. ΤΡΥΦΩΝΑΣ
ΚΑΜΑΤΕΡΟ ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ
ΚΗΦΙΣΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΚΟΛΩΝΟΥ ΣΕΠΟΛΙΩΝ ΑΚ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΛΣ
ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
ΚΟΥΚΑΚΙ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ ΠΛΑΚΑ ΛΣ
ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ
Ν. ΣΜΥΡΝΗ ΛΣ
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΧΩΡΙΟ ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΘΡΑΚΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ
ΠΑΛΛΗΝΗ ΓΕΡΑΚΑ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
ΠΑΤΗΣΙΑ ΛΣ
ΠΕΡΑΜΑ ΑΝ ΣΥΝ
ΠΕΥΚΑΚΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΣ
ΡΑΦΗΝΑ ΠΙΚΕΡΜΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ
ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΝΕΑ ΑΥΤΟΔ ΜΑΧΗΤ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ Α' ΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ
ΦΥΛΗ
ΧΑΪΔΑΡΙ
ΩΡΩΠΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ
Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013
Δημοκρατία σημαίνει ψηφίζω νόμους και όχι ψηφίζω αντιπροσώπους
ΤΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ
Πριν κάποιες ημέρες “μετέφρασα” έναν πίνακα από ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, το The Politics of Switzerland : Continuity and Change in a Consensus Democracy των Hanspeter Kriesi και Alexander H. Trechsel. (για όποιον ενδιαφέρεται το ISBN του βιβλίου είναι 978-0521606318 και θα σας κοστίσει περίπου 25€). Στην συνέχεια έκανα ένα print screen του πίνακα και άφησα την εικόνα του να ταξιδέψει στο διαδίκτυο και κυρίως στο facebook. Η αίσθηση που έχω είναι ότι η εικόνα αυτή “αναμεταδόθηκε” και σχολιάσθηκε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Και είναι φυσικό. Ο θεσμός του δημοψηφίσματος είναι – δυστυχώς – άγνωστος στην ολιγαρχική μας κοινωνία. Είναι ένας ιδιαίτερα επικίνδυνος θεσμός για ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο στην Ελλάδα και όχι μόνο (αλήθεια, θυμάστε την έκφραση της Μέρκελ αλλά κυρίως του Σαρκοζί όταν ο Παπανδρέου ψέλλισε την λέξη;). Καμιά από τις πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα δεν επιθυμεί την πολιτική χειραφέτηση του Έλληνα. Κανείς δεν θέλει τον Έλληνα πολίτη, ως υπήκοοι τους είμαστε απείρως χρησιμότεροι.
Τι λέει λοιπόν αυτός ο πίνακας; Με δύο λόγια : από το 1848 ως και το 2007, οι Ελβετοί πολίτες ψήφισαν σε 543 δημοψηφίσματα. Ο αριθμός αυτός δεν είναι οι ημέρες που χρειάσθηκε να προσέλθουν οι Ελβετοί στις κάλπες. Στην Ελβετία είναι σύνηθες να ψηφίζουν για περισσότερα από ένα θέματα την ίδια ημέρα. Σίγουρα όμως αποφάσισαν για 543 θέματα. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι τα παραπάνω είναι μόνο τα ομοσπονδιακά δημοψηφίσματα. Εκτός αυτών, οι Ελβετοί ψηφίζουν για θέματα που αφορούν το καντόνι τους αλλά και τον δήμο τους. Εκτιμώ ότι ένας ενεργός πολίτης στην Ελβετία, συναποφασίζει (μαζί με τους συμπολίτες του) για περισσότερα από 15 θέματα τον χρόνο. Έτσι ένας Ελβετός στα πενήντα του έχει ψηφίσει για περίπου 500 θέματα! Από τα ίσως όχι και τόσο σημαντικά θέματα της πόλης του, ως το αν θα γίνει η Ελβετία μέλος της Ε.Ε.
Ας τα δούμε όμως ένα – ένα.
ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Από το 1848 ως το 2007 διεξήχθησαν στην Ελβετία διακόσια είκοσι ένα (221) υποχρεωτικά δημοψηφίσματα. Λέγονται έτσι γιατί δεν χρειάζεται να συλλέξει κανείς υπογραφές για να τα καλέσει (θυμηθείτε, στην Ελβετία δημοψήφισμα καλούν ΜΟΝΟΝ οι πολίτες ΚΑΙ ΟΧΙ οι πολιτικοί). Οποιαδήποτε αλλαγή στο Σύνταγμα πρέπει να περάσει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ από δημοψήφισμα. Το ίδιο και η συμμετοχή της Ελβετίας σε οποιαδήποτε υπερεθνική οντότητα (ΝΑΤΟ,Ε.Ε. κ.α.). Στα δημοψηφίσματα αυτά πρέπει να επιτευχτεί διπλή πλειοψηφία, και πολιτών και καντονιών. Αυτό γίνεται έτσι ώστε να μην μπορούν τα πολυπληθή καντόνια (όπως αυτό της Ζυρίχης με 1,3 εκατομμύρια κατοίκους) να επιβάλουν την άποψη τους στα λιγότερο πυκνοκατοικημένα (το Appenzell Innerrhoden έχει μόλις 15.000 κατοίκους). Έτσι λοιπόν οι Ελβετοί πολίτες αποφασίζουν κατά μέσο όρο 1,4 φορές τον χρόνο για ιδιαίτερα σημαντικά ζητήματα. Την δεκαετία του 70 ο μέσος όρος των υποχρεωτικών δημοψηφισμάτων ήταν 5 ανά έτος! Η ουσία του υποχρεωτικού δημοψηφίσματος είναι ότι τόσο το Σύνταγμα (και ό,τι αυτό προβλέπει) όσο και η συμμετοχή της χώρας σε υπερεθνικούς οργανισμούς δεν μπορεί παρά να απολαμβάνει την σύμφωνη γνώμη των πολιτών. Μόνο τότε, τα προηγούμενα, είναι δημοκρατικά νομιμοποιημένα. Μην διανοηθείτε σύγκριση με την ελληνική πραγματικότητα. Εδώ το Σύνταγμα και η συμμετοχή της χώρας σε υπερεθνικούς οργανισμούς, γράφεται και αποφασίζεται αντίστοιχα από μια δεκάδα οικογενειών. Όπως σε κάθε ολιγαρχία………
ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟ – ΑΚΥΡΩΤΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Αντίστοιχα από τον 1874 ως το 2007 διεξήχθησαν εκατόν εξήντα (160) προαιρετικά – ακυρωτικά δημοψηφίσματα. Έχουμε όλοι διδαχθεί και πιστέψει ένα ψέμα. Μας είπαν ότι δημοκρατία είναι να ψηφίζουμε τους αντιπροσώπους μας. Στην πραγματικότητα η έννοια της αντιπροσώπευσης είναι ασύμβατη με την δημοκρατία. Δημοκρατία σημαίνει ψηφίζω νόμους και όχι ψηφίζω αντιπροσώπους. Ο Αριστοτέλης (αλλά και αρκετοί άλλοι αργότερα) μας έχουν προειδοποιήσει : η ψήφος για την ανάδειξη πολιτικών προσώπων είναι ολιγαρχική πρακτική, δημοκρατική είναι η κλήρωση. Ας επιστρέψουμε όμως στους νόμους. Αυτή την στιγμή στην Ελλάδα δεν υπάρχει ΚΑΝΕΙΣ τρόπος (εννοώ θεσμικά) να επηρεάσουμε την ισχύ ενός νόμου ο οποίος ψηφίσθηκε από ανθρώπους οι οποίοι υποτίθεται ότι μας αντιπροσωπεύουν. (Δηλαδή ο αντιπρόσωπος πολιτικός έχει απείρως μεγαλύτερη ισχύ από τον αντιπροσωπευόμενο λαό! Αλήθεια, τι είδους αντιπροσώπευση είναι αυτή;) Είμαστε λοιπόν στην απίστευτα δυσάρεστη θέση να μην υπάρχει ΚΑΝΕΙΣ ΘΕΣΜΟΣ ο οποίος να μας επιτρέπει να ορίζουμε τις ζωές και το μέλλον μας. Ας δούμε τι συμβαίνει αντίστοιχα στην Ελβετία.
Μετά την ψήφιση ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ νόμου, οι πολίτες έχουν στην διάθεση τους 90 ημέρες για να συλλέξουν 50.000 υπογραφές ενάντια στο νόμο (αντιστοιχούν περίπου στο 1% του συνολικού αριθμού των ψηφοφόρων). Αν τα καταφέρουν κηρύσσεται δημοψήφισμα στο οποίο οι Ελβετοί αποφασίζουν αν τελικά θα δεχθούν ή θα ακυρώσουν τον νόμο.
Όλοι καταλαβαίνουμε ότι ο θεσμός του ακυρωτικού δημοψηφίσματος επικρέμεται ως δαμόκλειος σπάθη επάνω από τους Ελβετούς πολιτικούς – νομοθέτες. Αν δεν λάβουν σοβαρά υπόψη τους το τι πιστεύει και επιθυμεί ο Ελβετός πολίτης θα αντιμετωπίσουν ένα δημοψήφισμα και πιθανότατα μια ταπεινωτική ήττα – ακύρωση του νομοθετήματος τους.
Το μόνο πρόβλημα της παραπάνω διαδικασίας είναι ο ιδιαίτερα μεγάλος χρόνος που απαιτείται προκειμένου να σχεδιασθεί και να ψηφισθεί ένα νόμος. Σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης το Ελβετικό Ομοσπονδιακό κοινοβούλιο έχει το δικαίωμα να ψηφίσει νόμο ο οποίος δεν μπορεί να δεχθεί “επίθεση” από δημοψήφισμα. Όταν κάποια στιγμή οι Ελβετοί πολιτικοί άρχισαν να ψηφίζουν το έναν νόμο μετά τον άλλο ως νόμους έκτακτης ανάγκης, οι πολίτες αντέδρασαν με ένα δημοψήφισμα πρωτοβουλίας πολιτών, και πρόσθεσαν στο Σύνταγμα τους έναν όρο σύμφωνα με τον οποίο οι νόμοι έκτακτης ανάγκης δεν μπορούν να δεχθούν “επίθεση” από δημοψήφισμα μόνο για ένα έτος. Μετά το έτος ισχύει για αυτούς ότι και για τους υπόλοιπους ομοσπονδιακούς νόμους. Τόσο απλά……
Βλέπουμε λοιπόν ότι στην διάρκεια των τελευταίων 133 ετών, η ομοσπονδιακή βουλή των Ελβετών έχει ψηφίσει 2370 νόμους. Από αυτούς οι 160 (περίπου οι 7 στους 100) έχουν δεχθεί “επίθεση” από δημοψήφισμα και περίπου οι μισοί από αυτούς (87) ακυρώθηκαν.
Εδώ θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι δημοκρατία δεν σημαίνει απλά ψηφίζω για κάτι. Το σημαντικότερο είναι ό,τι προηγείται του δημοψηφίσματος, δηλαδή, ο δημόσιος διάλογος που μετασχηματίζει τον αδρανή υπήκοο σε ενεργό πολίτη.
Ακούμε συχνά κάποιους συνανθρώπους μας να αναρωτιούνται : έχει όμως την γνώση και την επάρκεια ο ελληνικός λαός να αποφασίζει για το μέλλον του; Το ερώτημα αυτό και η συχνά αρνητική του απάντηση, περιγράφουν με ακρίβεια την ΑΠΟΛΥΤΑ ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ μας. Το ερώτημα αυτό δεν υφίσταται στην δημοκρατία. Το ουσιαστικό ερώτημα δεν είναι αν ξέρουμε ή όχι ως κοινωνία τι πρέπει να κάνουμε, το ερώτημα είναι : ποιος νομιμοποιείται και δικαιούται να αποφασίζει για το μέλλον των πολιτών και της κοινωνίας τους; Για την δημοκρατία και τους δημοκράτες η απάντηση είναι μόνο μία : ΜΟΝΟ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ. Αν βέβαια μιλήσετε με έναν έλληνα πολιτικό (προσπαθήστε το) θα σας απαντήσει ότι το καίριο ερώτημα είναι άλλο: θέλουν οι έλληνες να αποφασίζουν οι ίδιοι για το μέλλον τους; Εμείς θα του απαντούσαμε : Ρωτήστε τους. Κάντε δηλαδή ότι έκαναν και στην Ισλανδία. Κηρύξτε ένα δημοψήφισμα και ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ.
Υπάρχει τέλος ο αντίλογος ότι ακόμα και η Ελβετία (και το πολιτικό της μοντέλο) δεν αποτελούν μια αυτόνομη κοινωνία, εφόσον ακόμα και εκεί, οι νόμοι δημιουργούνται από το κοινοβούλιο και όχι τους πολίτες. Είναι αλήθεια. Η σημαντική διαφορά είναι όμως ότι ο Ελβετός έχει κατακτήσει τον ΘΕΣΜΟ (το προαιρετικό – ακυρωτικό δημοψήφισμα) ο οποίος του επιτρέπει να έχει τον ΤΕΛΙΚΟ ΛΟΓΟ για όλους τους νόμους. Αυτός, ως πολίτης, και κανένας άλλος.
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ
Τέλος, λίγα χρόνια αργότερα (το 1891), οι Ελβετοί πολίτες απέκτησαν ένα ακόμα δημοκρατικό “εργαλείο”, το δημοψήφισμα πρωτοβουλίας πολιτών (popular initiative). Από το 1891 ως και το 2007 οι Ελβετοί προσπάθησαν διακόσιες πενήντα τέσσερις (254) φορές να ορίσουν αυτοί την πολιτική ατζέντα και τον δημόσιο διάλογο. Ιδανικά, σε μια αυτόνομη κοινωνία, θα έπρεπε να προτείνουμε και να επικυρώνουμε εμείς, ως πολίτες, όλους τους νόμους. Αυτό συνέβαινε στην αρχαία Αθήνα και θα μπορούσε να συμβεί και σήμερα αν το επιθυμούσαμε. Σαν έναν πρώτο βήμα προς την δημοκρατία, ή απλά αν δεν επιθυμούμε να ψηφίζουμε εμείς για τον κάθε νόμο, μπορούμε να αφήσουμε την νομοθετική διαδικασία στους πολιτικούς και εμείς να ελέγχουμε την “εργασία” τους μέσω των προαιρετικών – ακυρωτικών δημοψηφισμάτων. Παρόλα αυτά, θα υπάρχουν πάντα οι στιγμές που οι πολιτικοί δεν θα θελήσουν (από άγνοια ή δόλο) να ανοίξουν τον δημόσιο διάλογο για κάποια θέματα. Εκεί έρχεται να καλύψει το κενό το δημοψήφισμα πρωτοβουλίας πολιτών.
Έτσι οι Ελβετοί μπορούν να ζητήσουν να προστεθεί στο Σύνταγμα τους οποιαδήποτε θέση – πρόταση επιθυμούν. Αρκεί να συλλέξουν 100.000 υπογραφές σε διάρκεια 18 μηνών και στην συνέχεια να “κερδίσουν” το δημοψήφισμα. Η κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να αντιπροτείνει μια δική της θέση και ο Ελβετός πολίτης μπορεί να επιλέξει την πρόταση των συμπολιτών του, την πρόταση της κυβέρνησης, και τις δύο ή και καμία από αυτές.
Συχνά η ομάδα που καλεί το δημοψήφισμα γνωρίζει ότι έχει ελάχιστες ή ακόμα και μηδενικές πιθανότητες να κερδίσει το δημοψήφισμα. Παρόλα αυτά, ο θεσμός τους επιτρέπει να ρίξουν τα φώτα της δημοσιότητας σε ένα θέμα το οποίο θεωρούν ιδιαίτερα σημαντικό και για το οποίο δεν υπάρχει δημόσιος διάλογος. Επίσης, δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο η κυβέρνηση να ικανοποιήσει κάποια ή ακόμα και όλα από τα αιτήματα των πολιτών που κάλεσαν το δημοψήφισμα με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να το αποσύρουν. Στην στήλη αποσυρθέντα του πίνακα βλέπουμε ότι περίπου ένα στα τρία δημοψηφίσματα τελικά δεν έφθασε στις κάλπες.
Ας δούμε ένα παράδειγμα των παραπάνω. Κάποια στιγμή, την δεκαετία του 80, μια ριζοσπαστική ομάδα της αριστεράς προκάλεσε δημοψήφισμα με αίτημα την κατάργηση του ελβετικού στρατού. Το δόγμα της Ελβετίας όσο αφορά την ουδετερότητα της είναι αυτό της ένοπλης ουδετερότητας. Ο ελβετικός στρατός είναι ιερή αγελάδα για τους Ελβετούς και αυτός είναι ο λόγος που σχεδόν όλος ο πολιτικός κόσμος θεώρησε ότι το αίτημα δεν θα υποστηριχθεί ούτε από ένα 10% των πολιτών. Ένα από τα αιτήματα των πολιτών ήταν και η καθιέρωση εναλλακτικής – ως προς την υποχρεωτική στρατιωτική – κοινωνικής θητείας. Όταν το δημοψήφισμα διεξήχθη το 1989 το αποτέλεσμα ήταν μια έκπληξη για όλους. Η συμμετοχή ανήλθε στο 70% και το ποσοστό των Ελβετών οι οποίοι υποστήριξαν την κατάργηση του ελβετικού στρατού έφτασε το 35,6%! Όταν μετά από δύο χρόνια διεξήχθη νέο δημοψήφισμα το οποίο ζητούσε το δικαίωμα να μπορεί να επιλέξει κανείς εναλλακτική κοινωνική θητεία, το αποτέλεσμα ήταν υπέρ της πρότασης με ποσοστό 82,5%! Στην συνέχεια, η ίδια ομάδα, ζήτησε και κατάφερε να καλέσει νέο δημοψήφισμα με αίτημα και πάλι την κατάργηση του στρατού. Το ποσοστό των Ελβετών που τους υποστήριξε αυτή την φορά μειώθηκε στο 21,9%.
Βλέπουμε λοιπόν ότι ο θεσμοί των δημοψηφισμάτων είναι σημαντικός πυλώνας της δημοκρατία. Ένα δεύτερο αλλά αντίστοιχα απαραίτητο στοιχείο είναι η ΟΜΟΣΠΟΝΔΟΠΟΙΗΣΗ. Ο μόνος τρόπος να μην επιτρέπουμε στην εξουσία (κρατική, κομματική, ολιγαρχική) να μας δυναστεύει, είναι να διασπάσουμε την ισχύ της σε μικρότερους – και σε δυναμική ισορροπία μεταξύ τους – πόλους εξουσίας. Έτσι, το κάθε καντόνι στην Ελβετία έχει την δική του βουλή, το δικό του Σύνταγμα, ελέγχει σχεδόν απόλυτα την παιδεία, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση, την αστυνομία και την δικαιοσύνη. Μέσω της ομοσπονδοποίησης αφαιρείται εξουσία από το απρόσωπο και απάνθρωπο κεντρικό κράτος για να μεταφερθεί στην ίδια την κοινωνία, στους ίδιους τους πολίτες.
Και κάποια σχόλια επί του πιεστηρίου.
Οι αμεσοδημοκρατικοί θεσμοί στην Ελβετία έχουν ιστορία από τον 12ο αιώνα. Η δημοκρατία άνθησε πρώτα σε τοπικό επίπεδο και στην συνέχεια κατέκτησε τα καντόνια και τελικά ολόκληρη την ομοσπονδία.
Το ποσοστό συμμετοχής των Ελβετών στα δημοψηφίσματα είναι σταθερά μεγαλύτερο από αυτό που απολαμβάνουν οι εκλογές των αντιπροσώπων τους. Αν αυτό το δούμε σε μια λογική ορίου (με την μαθηματική έννοια) θα μπορούσε να καταλήξει ακόμα και στην ΚΛΗΡΩΣΗ των Ελβετών βουλευτών. Ο Ελβετός ψηφοφόρος δεν δείχνει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα άτομα που θα τον αντιπροσωπεύσουν εφόσον ξέρει ότι έχει τους θεσμούς να ανακαλέσει τον οποιοδήποτε πίσω στην δημοκρατική τάξη.
Τα δημοψηφίσματα και η ομοσπονδοποίηση είναι αναγκαίες αλλά όχι ικανές ως συνθήκες για την ύπαρξη της δημοκρατίας. Με απλά λόγια, τα παραπάνω δεν αρκούν για να μας εξασφαλίσουν την δημοκρατία αλλά σίγουρα, η απουσία τους σημαίνει και απουσία της δημοκρατίας.
Τέλος, μου έκανε εντύπωση ότι δεν βρέθηκε κάποιος να αμφισβητήσει την εγκυρότητα του πίνακα που “διέσπειρα”. Πρέπει όλοι μας (και όταν γράφουμε αλλά και όταν διαβάζουμε) να παραθέτουμε τις πηγές μας. Όσοι από εσάς έχουν την τύχη να γνωρίζουν Γερμανικά και αν φυσικά σας ενδιαφέρει μπορείτε να επισκεφθείτε την πολύ ενδιαφέρουσα σελίδα :http://www.bfs.admin.ch/bfs/portal/de/index/themen/17/03/blank/key/2012/00.html
http://referendumsforgreece.wordpress.com/2013/02/06/%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%B2%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%B1/
Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013
Επιτέλους στρίβει το βαπόρι...
και έρχεται ανάπτυξη. Το λέει και το Reuters!
Εξαλλοι πανηγυρισμοί στο Μαξίμου... Ανεβασμένη η εικόνα της χώρας διεθνώς!
Εξαλλοι πανηγυρισμοί στο Μαξίμου... Ανεβασμένη η εικόνα της χώρας διεθνώς!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)